Dnia 27 stycznia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Rosińska Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant st. specjalista Lidia Porczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2016 roku sprawy ze skargi B. M. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi radcy prawnemu M. W. prowadzącemu Kancelarię Radcy Prawnego w Ł. przy ul. A kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu. a.bł.
[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. postanowieniem z dnia [...], nr [...] na podstawie art. 58 § 1 w związku z art. 59 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013r., poz. 267 ze zm.) - w skrócie: "K.p.a." - odmówił B. M. przywrócenia terminu do złożenia odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. z dnia [...], nr [...]. Decyzją tą umorzono postępowanie administracyjne w sprawie budowy przez P. S. budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce o nr ewid. 82/2, obręb [...], przy Al. A w O..
W uzasadnieniu organ II instancji wyjaśnił, że kwestionowana decyzja organu I instancji została odebrana przez B. M. osobiście w dniu 23 czerwca 2015r. W dniu 8 lipca 2015r. do organu odwoławczego wpłynęło przesłane przez organ I instancji odwołanie B. M. od ww. decyzji. Natomiast w dniu 15 lipca 2015r. wpłynęło do organu II instancji pismo B. M., w którym skarżąca wniosła o "uznanie jednego dnia opóźnienia (...) i rozpatrzenie przedmiotowej sprawy".
Następnie organ odwoławczy powołał się na art. 58 § 1 i 2 K.p.a. i podkreślił obowiązek strony zachowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Organ II instancji dodał, że w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nie uzasadnia przywrócenia uchybionego terminu dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę, czy też niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw bądź nieznajomość prawa. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło na skutek przyczyny, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Osoba zainteresowana ma przy tym uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna stosowną argumentacją wykazać swoją staranność oraz fakt, iż przeszkoda była od niej niezależna cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Zdaniem organu odwoławczego taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie zachodziła.
Dalej organ wyjaśnił, że strony postępowania prawidłowo pouczono o prawie do wniesienia środka zaskarżenia od wydanego rozstrzygnięcia. Natomiast B. M. w złożonym wniosku o przywrócenie terminu nie wskazała, z jakich powodów uchybiła 14-dniowemu terminowi do wniesienia odwołania od decyzji PINB w O. i nie uprawdopodobniła braku winy do skutecznego wniesienia odwołania.
Organ II instancji wskazał również, że wymagane jest dochowanie terminu (nieprzywracalnego) do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Termin do wniesienia tego wniosku zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody i licząc od tego dnia wynosi siedem dni. Tymczasem B. M. nie wskazała, z jakich przyczyn niemożliwym było wniesienie w zakreślonym terminie odwołania oraz kiedy ewentualnie przyczyny te ustały.