Dnia 13 marca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda - Lenczewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędzia WSA Magdalena Sieniuć Protokolant Specjalista Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2018 roku sprawy ze skargi J. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę. LS
Decyzją z dnia [...] r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., po rozpatrzeniu wniosku J. L. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją własną Kolegium znak: [...] z dnia [...] r. w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Gminy i Miasta S. z dnia [...] r., znak: [...], w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie elektrowni wiatrowej o mocy 2 MW i wysokości całkowitej turbiny około 155 m wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, stacją transformatorową, drogą wewnętrzną, placem manewrowym i zjazdem z drogi gminnej, w miejscowości S., na działce nr 69 i częściowo 65, obręb [...], gm. S., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3, art. 156 § 1 oraz art. 157 § 1 i art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257, dalej k.p.a.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r., poz. 935), utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Jak wynika z akt sprawy w dniu 29 listopada 2011 r. J. L. wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z wnioskiem o stwierdzenie nieważności m.in. decyzji Burmistrza Gminy i Miasta S. z dnia [...] r., znak: [...], w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie elektrowni wiatrowej o mocy 2 MW i wysokości całkowitej turbiny około 155 m wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną, stacją transformatorową, drogą wewnętrzną, placem manewrowym i zjazdem z drogi gminnej, w miejscowości S., na działce nr 69 i częściowo 65, obręb [...], gm. S. J.L. zarzucił decyzji rażące naruszenie prawa. W uzasadnieniu wniosku strona podniosła, że Burmistrz Gminy i Miasta S. błędnie zakwalifikował budowę elektrowni wiatrowej jako inwestycję celu publicznego, podczas gdy elektrowni wiatrowych nie można zaliczyć do inwestycji celu publicznego, w rozumieniu art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, ponieważ nie są one niezbędne do korzystania z sieci przesyłowych. Przewody i sieci służące do przesyłania energii elektrycznej funkcjonują niezależnie od elektrowni wiatrowych. Wnioskodawca wskazał, że jest uprawniony do złożenia wniosku na podstawie art. 28 k.p.a., gdyż postępowanie dotyczy jego interesu prawnego, jako właściciela działek o nr 100/1, 102/2, 103/3, 139 (obręb [...]) oraz nr 96 (obręb [...]), położonych w S., na których znajduje się jego siedlisko i wyspecjalizowane gospodarstwo rolne uznane za wizytówkę powiatu [...]. Wnioskodawca wskazał, że inwestycja objęta kwestionowaną decyzją będzie szkodliwie oddziaływać na jego nieruchomość, która położona jest w odległości 400 m od działek nr 81 i 82 i około 160 m od działki nr 96. Wytwarzane przez elektrownie wiatrowe dźwięki o niskiej częstotliwości będą negatywnie wpływać na zdrowie ludzi oraz prowadzone przez wnioskodawcę prace hodowlane i produkcję warzyw. W ocenie strony wydana decyzja rażąco narusza prawo, ponieważ została wydana jako decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, gdy nie było ku temu podstaw, jak również zagraża zdrowiu i życiu mieszkańców gminy S. oraz została wydana bez wymaganych badań wpływu obiektów na środowisko.