Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie odmowy prawa do świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Dnia 14 stycznia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Adamczewski Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska - Grzymkowska (spr.) Asesor WSA Tomasz Porczyński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2022 roku sprawy ze skargi M. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę. B.A.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z [...] 2021 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.) - w skrócie: "k.p.a." - oraz art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity z 2020 r. poz. 111 ze zm.) - powoływanej jako: "u.ś.r." - utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z [...] 2021 r., nr [...], orzekającej o odmowie przyznania M. L. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad Z. L. w okresie od 1 grudnia 2020 r.

Kolegium wyjaśniło, że w odwołaniu od powyższej decyzji organu I instancji pełnomocnik M. L. zarzucił:

1) naruszenie prawa materialnego mającego istotny wpływ na wydanie przedmiotowej decyzji poprzez zastosowanie normy prawnej wyrażonej w art. 17 ust. 1b u.ś.r. bez uwzględnienia okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., o sygn. akt K38/13, doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP;

2) naruszenie prawa materialnego mającego istotny wpływ na wydanie przedmiotowej decyzji tj. art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) u.ś.r. poprzez uznanie, że fakt nabycia przez skarżącą prawa do emerytury jest negatywną przesłanką do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy przyznaną emeryturą, a wysokością świadczenia pielęgnacyjnego podczas gdy podczas gdy organ posiada takie uprawnienie dokonując wykładni prokonstytucyjnej ww. przepisu.

Pełnomocnik strony, wskazując na powyższe zarzuty, wniósł o uwzględnienie odwołania i uchylenie w całości decyzji Prezydenta Miasta Ł. z [...] 2021 r.

Następnie organ odwoławczy wyjaśnił, że M. L. złożyła 28 grudnia 2020 r. w organie I instancji wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad mężem Z. L.. Do wniosku załączyła:

- orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z [...] 2020 r., nr akt [...] z treści, którego wynika, że Z. L. jest niezdolny do samodzielnej egzystencji do 31 października 2021 r.;

- oświadczenie M. L. z 23 grudnia 2020 r., w którym pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczyła, że:

1) posiada prawo do emerytury, nie posiada prawa do renty, renty socjalnej, renty rodzinnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenie kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego;

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze