Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.), Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Protokolant Sekretarz sądowy Jarosław Moraczewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2008 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Z. z dnia [...]. o nr [...]. LS
W dniu 27 listopada 2006 r. L.K. złożyła w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Z. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym mężem - P.K.
Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta Z., działając na podstawie art. 104 kpa oraz art. 17 ust. 1, art. 20 ust. 3, art. 24 ust. 1, art. 26 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o pomocy społecznej, odmówił L.K. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności. W uzasadnieniu wskazano, iż w świetle art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych brak jest podstaw do przyznania świadczenia, bowiem przepis ten odnosi się wyłącznie do sytuacji, w której konieczność sprawowania opieki dotyczy niepełnosprawnego dziecka.
W odwołaniu od decyzji L.K. podniosła, iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 15 listopada 2006 r. o sygn. akt P 23/05, wydanym na gruncie ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, uznał za stosowne rozszerzenie kręgu osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego na osoby, na których ciąży obowiązek alimentacyjny.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, art. 2 pkt 2, art. 3 pkt 4, art. 17 ust. 1, art. 58 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, utrzymało w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji. W motywach decyzji podano, iż powoływany przez skarżącą wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie znajduje zastosowania na gruncie rozpatrywanej sprawy. Podkreślono, iż dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego istotne jest, aby opieka sprawowana była nad dzieckiem, nie zaś innym członkiem rodziny. Ponadto Kolegium wskazało, iż wniosek strony może być rozpatrywany tylko na podstawie art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych, a nie art. 58 ustawy o pomocy społecznej.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi L.K. wniosła o uchylenie zaskarżonego aktu oraz o pozytywne rozpatrzenie wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. W jej ocenie Trybunał rozszerzył krąg osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego i spełnia ona kryteria do jego przyznania. Mąż skarżącej posiada znaczny stopień niepełnosprawności, wymaga stałej opieki w związku z ograniczoną możliwości samodzielnej egzystencji i z uwagi na jego chorobę skarżąca zrezygnowała z pracy. Podała również, iż nie powoływała się na dyspozycję art. 58 ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Postanowieniem z dnia 31 maja 2007 r. o sygn. akt II SA/Łd 314/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, na podstawie art. 193 Konstytucji RP, zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z zapytaniem prawnym, czy art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, w zakresie, w jakim uniemożliwia on nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobie zdolnej do pracy, niepozostającej w zatrudnieniu ze względu na konieczność sprawowania opieki nad innym niż jej dziecko niepełnosprawnym, pełnoletnim członkiem rodziny, wobec którego obciąża ją obowiązek alimentacyjny, jest zgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.