Dnia 7 grudnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), , Protokolant Starszy sekretarz sądowy Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2017 roku sprawy ze skargi M. C.-K. i T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany lasu na użytek rolny oddala skargę. a.tp.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpoznaniu odwołania M. C. - K. i T. K., utrzymało w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany lasu na użytek rolny.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się w sposób następujący:
Starosta [...] decyzją z dnia [...] - na podstawie art. 13 ust.2 i 3 ustawy z dnia 28 września 1991 roku o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2017 roku, poz. 788, dalej jako: "ustawa") - odmówił zmiany lasu znajdującego się na części działki nr ewid. 867 o powierzchni 0,24 ha w miejscowości S., gm. Ł., na użytek rolny.
Kwestionując powyższą decyzję odwołanie złożyła M. C. - K. i T. K. podnosząc, że nieruchomość położona jest na terenie objętym planem miejscowymi, na obszarze oznaczonym symbolem 14.34 RM oznaczającym możliwość zabudowy nie dalej niż 30 m od linii rozgraniczającej przylegającej do drogi publicznej, bez wskazania, że jest to teren przeznaczony na las, oraz na obszarze oznaczonym symbolem 14.74 ZL określającym przeznaczenie terenu na lasy, na tej części nie chcą budować budynków. Jednocześnie odwołujący wskazali, że jeśli zmiana użytku leśnego nie jest możliwa na tym obszarze to proszą o zmianę użytków na terenie oznaczonym symbolem 14.34 RM. Zdaniem odwołujących, funkcja terenu została narzucona odgórnie a dokonując zakupu nieruchomości kierowali się wypisem z planu miejscowego, traktując go jako dokument wiążący. Zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna na podstawie planu miejscowego nie jest możliwa, w związku z czym towarzyszące zabudowania powinny mieć charakter budynków gospodarczych. W późniejszym terminie zadeklarowali dokupienie gruntu do stworzenia ekologicznego gospodarstwa rolnego. Nie przewidują hodowli bydła, trzody chlewnej a planowana inwestycja nie wpłynie negatywnie na środowisko naturalne i nie naruszy interesów osób trzecich. Projektowany budynek mieszkalny jednorodzinny i budynek gospodarczo - składowy przy zachowaniu odpowiedniej funkcji, w ocenie odwołujących, stworzy zabudowę zagrodową.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, przywołaną na wstępie decyzją, po rozpoznaniu odwołania, utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W motywach rozstrzygnięcia organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania wskazując następnie, iż stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy, zmiana lasu na użytek rolny jest dopuszczalna w przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzeb właścicieli lasów. Decyzję w stosunku do lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa wydaje starosta na wniosek właściciela lasu (art. 13 ust. 3 pkt 2 ustawy). O tym czy dany podmiot jest właścicielem lasu przesądza treść art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy, który stanowi, iż właścicielem lasu jest osoba fizyczna lub prawna będącą właścicielem albo użytkownikiem wieczystym lasu oraz osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej będąca posiadaczem samoistnym, użytkownikiem, zarządcą lub dzierżawcą lasu. Zgodnie z art. 8 ustawy, gospodarkę leśną prowadzi się według zasad: powszechnej ochrony lasów (pkt 1), trwałości utrzymania lasów (pkt 2), ciągłości i zrównoważonego wykorzystania wszystkich funkcji lasów (pkt 3) oraz powiększania zasobów leśnych (pkt 4).