Sprawa ze skargi na decyzję SKO w P. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji
Sentencja

Dnia 7 grudnia 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Agnieszka Grosińska - Grzymkowska Asesor WSA Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 grudnia 2021 roku sprawy ze skargi R. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji oddala skargę. dc

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Planowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., po rozpatrzeniu wniosku R.W. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymało w mocy własną decyzją z [...] r. nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy S. z [...] r. ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji.

Jak wynika z akt sprawy decyzją z [...] r. Wójt Gminy S., na podstawie art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 i 4, art. 61 i art. 64 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2016 r., poz. 778 z późn.zm. - dalej w skrócie "u.p.z.p."), ustalił na wniosek I.S. prowadzącego działalność pod firmą A, reprezentowanego przez K.Ł., warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie warsztatu produkcyjno-remontowego środków transportu, nadwozi do pojazdów silnikowych, wyposażonego w: halę montażową, dwie hale magazynowe, kabinę lakierniczo-suszarniczą, wraz ze zmianą sposobu użytkowania istniejącego budynku magazynowego na halę produkcyjną, z miejscami postojowymi oraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i obsługą komunikacyjną, na terenie działki nr ew. 498/2, obręb [...]. W motywach decyzji organ określił warunki dla projektowanej inwestycji. W punkcie 5.3) rozstrzygnięcia wskazał zaś, że projektowane przedsięwzięcie, stosownie do ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2016 r. poz. 353 ze zm. - dalej w skrócie "u.i.o.ś.") oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2016 r., poz. 71 - dalej w skrócie "rozporządzenie RM z 2010 r."), jest zaliczane do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, w związku z czym została wydana przez Wójta Gminy S. decyzja z [...] stycznia 2017 r. o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanego przedsięwzięcia, której ustalenia w zakresie projektowania, realizacji i eksploatacji inwestycji są obowiązujące.

Pismem z 22 listopada 2019 r. R.W. współwłaściciel działek nr ew. 372/5 i 369/2, graniczących z terenem inwestycji, uznany przez organ gminy za stronę postępowania zakończonego kwestionowaną decyzją - reprezentowany przez adwokata zwrócił się do organu z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji o warunkach zabudowy, argumentując, że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa. W uzasadnieniu wniosku jego autor szczegółowo przedstawił przebieg postępowania administracyjnego poprzedzającego wydanie decyzji o warunkach zabudowy z [...] r. i stwierdził, że w myśl u.i.o.ś. oraz rozporządzenia RM z 2010 r. przedsięwzięcie, którego dotyczyła decyzja o warunkach zabudowy zaliczane jest do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, co oznacza, że wymaga uzyskania decyzji środowiskowej, która ma charakter sui generis "rozstrzygnięcia wstępnego" względem przyszłego zezwolenia na realizację konkretnego przedsięwzięcia i pełni względem niego w istocie funkcję prejudycjalną. Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach wiąże organ wydający decyzję o warunkach zabudowy. W świetle art. 72 ust. 1 pkt 3 u.i.o.ś. oraz art. 60 ust. 1 u.p.z.p., warunkiem koniecznym do wydania decyzji o warunkach zabudowy jest wcześniejsze uzyskanie przez zainteresowany podmiot ostatecznej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, tj. decyzji środowiskowej. Związanie to oznacza również, że składając wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, wnioskodawca powinien załączyć odpowiednią (a nie: dowolną) decyzję środowiskową. W przypadku skarżonej decyzji warunek ten nie był spełniony, a mimo to postępowania nie zakończono odmową wszczęcia, w czym m.in. upatrywać należy przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. z powodu rażącego naruszenia prawa. Zdaniem wnioskodawcy organ wiedział, że decyzja taka nie istnieje. Jednocześnie dla organu było jasne, że decyzja znajdująca się wówczas w aktach sprawy, czyli decyzja z [...] lipca 2011 r. o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie warsztatu produkcyjno-remontowego środków transportu, nadwozi do pojazdów silnikowych na działkach 366/3, 367/3, 370/1, 370/2, 370/3, 371/4, 372/4 obręb geodezyjnego [...], gm. S., to przede wszystkim decyzja odnosząca się do zupełnie innego terenu niż działka 498/2. Decyzja środowiskowa z 2011 r. obejmuje obszar o pow. 1,3904 ha, zaś działka 498/2 ma powierzchnię 0,7656 ha. Z akt sprawy wynika też, że 28 sierpnia 2013 r. Starosta [...] wydał decyzję o połączeniu działek 367/3, 371/4, 372/4, 366/3 i 365/3 i nadaniu im nowego numeru: dz. 498 o pow. 1,0304 ha. Następnie utworzono dz. 498/2 o pow. 0,7656 ha (dokumentu poświadczającego podział dz. 498 nie ma w aktach postępowania). Już powyższe świadczy o tym, że działki nr 498/2 (ani też działki 498) nie utworzono z tych samych działek, które wymieniono w decyzji środowiskowej z 2011 r. Dodatkowo, dane z systemu informacji przestrzennej, np. publikowane na stronie internetowej Gminy S. pokazują, że działka 498/2 powstała z części dz. 372/3 i dz. 367/3 i bardzo niewielkiej części dz. 366/3. Oznacza to nie tylko, że powierzchnia terenu, dla którego wydano decyzję środowiskową z 2011 r. (1,3904 ha) jest niemal dwukrotnie większa niż powierzchnia terenu, którego dotyczy decyzja środowiskowa z 2017 r. (0,7656 ha), ale też, że jest to teren gdzie indziej położony. Ponadto działka 370/2, objęta decyzją środowiskową z 2011 r., położona jest po przeciwnej, południowej stronie drogi krajowej [...], niemal naprzeciwko dz. 498/2, zaś działka 370/1 stanowi fragment drogi krajowej [...] (por. system informacji przestrzennej - dane ze strony internetowej Gminy S.). Fałszywe jest zatem stwierdzenie organu zawarte w uzasadnieniu decyzji o warunkach zabudowy, że decyzja z 2011 r. "załączona pierwotnie do wniosku została wydana dla tego samego terenu, ale oznaczonego innym numerem działek ewidencyjnych". Działka 498/2 to obszar zupełnie inny niż określony w decyzji środowiskowej z 2011 r. - o innej powierzchni i gdzie indziej położony.

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Planowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze