Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie odmowy zasiłku okresowego
Tezy

Przyznanie określonym organom ustawowych kompetencji oznacza obowiązek ich realizacji. Nie do przyjęcia w demokratycznym państwie prawa w myśl zasady zaufania do Państwa i stanowionego przezeń prawa - jest sytuacja gdy właściwy organ przyznanych mu kompetencji nie wykonuje i na dodatek oznajmia, że niemożność ma charakter trwały - np. w okresie danego roku kalendarzowego.

Wykonywanie ustawowych kompetencji nie jest prawem ale obowiązkiem organów administracji publicznej. W sytuacji gdy przekazane na realizację zadań z zakresu administracji rządowej środki finansowe nie pozwalają na wykonywanie zadań ustawowych, organ administracji publicznej powinien podejmować wszelkie możliwe działania by środki te, choćby w ograniczonym zakresie uzyskać. Zaniechanie takich starań z powołaniem się na "centralne władze państwowe" podważa zaufanie do Państwa, narusza zasadę legalności działania administracji państwowej, narusza także godność człowieka, chorego, zmuszonego do życia w wielodzietnej rodzinie, w warunkach tę godność naruszających mimo zadeklarowanej konstytucyjnie szczególnej pomocy społecznej ze strony władz publicznych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Ryszarda Sz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia 12 kwietnia 1999 roku (...) w przedmiocie odmowy zasiłku okresowego - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej Gminy N. z dnia 2 lutego 1999 r. (...); (...).

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Łodzi
Uzasadnienie strona 1/2

Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej Gminy N. decyzją nr 1199 (...) na podstawie art. 104 Kpa oraz 2 ust. 4, art. 3, art. 4, art. 31 ustawy o pomocy społecznej z dnia 29 listopada 1990 r. /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414/ odmówił Ryszardowi Sz. w styczniu 1999 r. pomocy finansowej w formie zasiłku okresowego. W uzasadnieniu stwierdził, że rodzina spełnia niezbędne dla udzielenia pomocy finansowej kryterium dochodowe i losowe ale Ośrodek Pomocy Społecznej Gminy N. w chwili obecnej nie posiada żadnych środków finansowych na przyznanie zasiłków okresowych z zadań zleconych Państwa. Na wykonanie zadań zleconych otrzymano zaledwie na rok 1999 tylko 86 tys. zł /7.000 zł miesięcznie/ co nie wystarcza nawet na wypłatę wszystkich zasiłków obligatoryjnych - stałych, wyrównawczych, gwarantowanych oraz rent socjalnych /potrzeba na nie 7.250 zł miesięcznie/. Brak jakichkolwiek środków na zasiłki okresowe w bieżącym roku musiał prowadzić do odmowy przyznania zasiłku okresowego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia 12 kwietnia 1999 r. (...), po rozpatrzeniu odwołania Ryszarda Sz., na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 31 ust. 1, 2, 3, 4 ustawy o pomocy społecznej - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wyjaśniono sytuację rodziny Ryszarda Sz. Dochód jego sześcioosobowej rodziny wynosi 503,81 zł i nie wystarcza na zaspokojenie podstawowych potrzeb bytowych /dwoje dzieci dojeżdża do szkoły co kosztuje 100 zł miesięcznie a jedno z dzieci choruje na porażenie mózgowe co wiąże się ze stałymi wydatkami. Kolegium obszernie wyjaśniło zasady przyznawania zasiłków okresowych dochodząc w konkluzji do stwierdzenia iż odwołujący spełnia wymogi określone w art. 4 ust. 1 i art. 31 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Jednocześnie organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 2 ust. 4 pow. ustawy potrzeby osoby i rodziny korzystającej z pomocy społecznej powinny być uwzględnione jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej. Realizacja zadań zleconych, do których należy przyznawanie zasiłków okresowych, jest uzależniona od środków przyznanych na ten cel. Przyznanie ich w bardzo ograniczonej wysokości powoduje odmowę przyznania świadczeń. Ilość osób spełniająca warunki do uzyskania pomocy wzrasta natomiast środki przyznane na ten cel przez centralne władze państwowe zostały zmniejszone w stosunku do roku 1998.W związku z tym ośrodki są zmuszone do ograniczenia pomocy nawet w przypadkach gdy osoba ubiegająca się o pomoc nie posiada żadnego źródła dochodu.

W tej sytuacji organ pomocy społecznej I instancji nie przekroczył granic uznania administracyjnego bo nie miał możliwości przyznania zasiłku okresowego z braku środków finansowych.

Ryszard Sz. zaskarżył tę decyzję do Sądu. W skardze wyjaśnił, że rodzina /rodzice i czwórka dzieci/ mieszka w krytycznych warunkach mieszkaniowych a sytuacja finansowa, m.in. z uwagi na chorobę pięcioletniej córki, jest równie krytyczna /m.in. opłata za przedszkole rehabilitacyjne w kwocie 70 zł i dojazdy po dziecko 80 zł/. Skarżący jest na rencie chorobowej, żona jest na urlopie wychowawczym.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Łodzi