Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski Asesor WSA Anna Dębowska Protokolant st. sekretarz sądowy Dominika Człapińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy 1. oddala skargę, 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi radcy prawnemu M. S. prowadzącemu kancelarię radcy prawnego w Ł. (Ł., Al. A) kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu. a.bł.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpatrzeniu odwołania M. M., uchyliło decyzję Prezydenta Miasta Z. z dnia [...], nr [...] o odmowie ustalenia warunków zabudowy i umorzyło postępowanie organu pierwszej instancji w całości.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się w sposób następujący:
Prezydent Miasta Z. decyzją z dnia [...] - po rozpoznaniu wniosku M. M. - odmówił ustalenia warunków zabudowy na cele legalizacji samowoli budowlanej dla inwestycji polegającej na przebudowie istniejącego budynku garażowego wraz ze zmianą sposobu użytkowania na usługowy - warsztat samochodowy, w Z. przy ul. A. 4 (działki nr ewid. 71/6 i 71/8 [...]). Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 59, art. 60 ust. 1 i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2018 roku, poz. 1945 ze zm., dalej jako: "u.p.z.p."). W ocenie organu, inwestycja nie spełnia warunku dobrego sąsiedztwa, o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p.
Kwestionując powyższą decyzję odwołanie wniósł M. M., którzy wniósł o przeprowadzenie analizy urbanistycznej na większym obszarze, bowiem w otoczeniu inwestycji znajdują się obiekty o funkcji handlowo-usługowej (przy ul. B. i ul. C).
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, przywołaną na wstępie decyzją, po rozpoznaniu odwołania, uchyliło w całości decyzję organu pierwszej instancji i umorzyło postępowanie przed tym organem w całości. W motywach rozstrzygnięcia organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania i sięgając do treści art. 6 ust. 2 pkt 1, art. 59 ust. 1, jak i art. 61 ust. 1 u.p.z.p. wyjaśnił, iż ustalenie warunków zabudowy jest możliwe jedynie w razie kumulatywnego spełnienia przesłanek określonych w tych przepisach. Ustawodawca w pierwszej kolejności wskazał więc na potrzebę kontynuowania istniejącej zabudowy. Wprowadzona w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. zasada dobrego sąsiedztwa, uzależnia zmianę zagospodarowania terenu od dostosowania się do określonych cech zagospodarowania terenu sąsiedniego. Realizacji tej zasady służą przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588, dalej jako: "rozporządzenie").
Jak podkreśliło Kolegium, organ pierwszej instancji w sprawie wyznaczył wokół terenu inwestycji obszar analizowany w granicach odpowiadających trzykrotnej szerokości frontu działki nr ewid. 71/6, która przylega do drogi. W wyniku analizy cech i funkcji zabudowy w tym obszarze ustalił, że żaden z obiektów w otoczeniu terenu inwestycji nie realizuje funkcji usługowej, co jednoznacznie wskazuje na brak kontynuacji funkcji. Skutkiem tego musiała być odmowa ustalenia warunków zabudowy z uwagi na brak dobrego sąsiedztwa, które jest jednym z niezbędnych warunków do wydania decyzji pozytywnej.