Dnia 9 stycznia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Protokolant Specjalista Marcelina Chmielecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2013 roku sprawy ze skargi K. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości - oddala skargę. LS
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania K. S. od decyzji Starosty [...] z dnia [...] nr [...] orzekającej o zezwoleniu na niezwłoczne zajęcie nieruchomości stanowiącej własność odwołującego - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W toku postępowania administracyjnego ustalono, że na mocy decyzji z dnia [...] Starosta [...] orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości oznaczonej jako działki: nr 112/3, nr 120/2, nr 125/2, nr 151, położonej w M. w gminie R., stanowiącej własność K. S. Zanim decyzja ta uzyskała walor ostateczności, A S.A. Oddział B B., pismem z dnia 26 października 2011 r., wniosła o pilne wydanie decyzji w sprawie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie przedmiotowej nieruchomości i nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Starosta [...], wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, działając w oparciu o przepis art. 122 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zezwolił na niezwłoczne zajęcie przedmiotowej nieruchomości, nadając jej rygor natychmiastowej wykonalności.
Od ww. decyzji K. S. złożył odwołanie podnosząc, że decyzja dotknięta jest wadą uzasadniającą jej uchylenie bądź stwierdzenie nieważności z uwagi na brak podstawy prawnej wywłaszczenia.
Wspomnianą na wstępie decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Starosty [...]. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ w pierwszej kolejności przytoczył brzmienie przepisów stanowiących podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia, a następnie wyjaśnił, że istnienie w obrocie prawnym choć nieostatecznej decyzji wywłaszczeniowej stworzyło możliwość orzeczenia o zezwoleniu na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, które to orzeczenie z kolei dawało podstawy do dysponowania gruntem. Celem regulacji art. 122 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami jest w pewnych wyjątkowych .sytuacjach umożliwienie podmiotowi realizującemu cel wywłaszczenia zajęcie gruntu, pomimo iż decyzja o wywłaszczeniu nie uzyskała jeszcze przymiotu ostateczności. Przepis ten można, zdaniem organu, stosować w sytuacji, gdy postępowanie w sprawie o wywłaszczenie nieruchomości znajduje się na etapie po wydaniu decyzji przez organ I instancji, a przed wydaniem decyzji przez organ odwoławczy, a także po wydaniu niepodlegającej wykonaniu decyzji przez organ II instancji. W odniesieniu do przedmiotowych działek została wcześniej wydana przez Starostę [...], wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, w dniu [...] decyzja w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości K. S., od której złożył on odwołanie, a następnie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi od decyzji organu II instancji. Dodał, że ani wniesienie skargi do sądu na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] ani wstrzymanie wykonania decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości przez Wojewodę [...] postanowieniem z dnia [...] nie stanowi przeszkody dla zastosowania art. 122 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a przesłanka umożliwiająca zezwolenie na niezwłoczne zajęcie nieruchomości pozostała aktualna, bowiem decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości została wydana. Wojewoda podniósł też, że wydanie decyzji zezwalającej na niezwłoczne zajęcie spornej nieruchomości, opatrzonej rygorem natychmiastowej wykonalności, uzasadnione zostało przez A zabezpieczeniem gospodarstwa narodowego przed ciężkimi stratami oraz ważnym interesem społecznym. Wstrzymanie prac górniczych wiąże się ze stratą w okresie jednego roku wynoszącą 40-50 mln zł oraz przesunięciem terminu wydobycia węgla i terminu osiągnięcia zdolności wydobywczej. Nadto, sporne działki stosownie do planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Gminy R. przeznaczone są pod zewnętrzne zwałowisko nakładu odkrywki oraz strefę funkcjonalnej obsługi technologicznej. W odniesieniu do zarzutów odwołania wskazał, że przesłanki uzasadniające wywłaszczenie były przedmiotem rozważań na wcześniejszym etapie - przy podejmowaniu rozstrzygnięcia w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości. Przedmiotem rozważań niniejszego postępowania są jedynie przesłanki zawarte w art. 122 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami.