Dnia 24 stycznia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia NSA Anna Stępień (spr.) Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Protokolant Specjalista Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 roku sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty za nadzór nad rozbiorem lub przetwórstwem mięsa 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Ł. na rzecz skarżącego J. K. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. LS
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] znak [...] Wojewódzki Lekarz Weterynarii w Ł. na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania J. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A- J. K., uchylił decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii w K. z dnia [...] nr [...] w części dotyczącej 14-dniowego terminu wniesienia opłaty stanowiącej należność budżetową o charakterze publicznoprawnym.
Jak wynika z akt sprawy decyzją z dnia [...] Powiatowy Lekarz Weterynarii w K. (określany dalej w skrócie jako "PLW" lub jako "organ I instancji") na podstawie art. 60 pkt 7, art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.
o finansach publicznych (Dz.U. nr 157, poz. 1240 ze zm.) - dalej w skrócie "u.f.p." w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz.U. z 2010 r. nr 112, poz. 744) - dalej w skrócie "ustawa", art. 104 k.p.a., zobowiązał J. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A- J. K. do wniesienia opłaty stanowiącej należność budżetową o charakterze publicznoprawnym w wysokości 3.882 złotych w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.
W uzasadnieniu decyzji PLW wskazał, iż inspekcja pobiera opłaty za nadzór nad rozbiorem lub przetwórstwem mięsa. Na podstawie przedłożonego wykazu z dnia 14 stycznia 2016 r. organ I instancji ustalił, że w zakładzie pozostającym pod zarządem J. K. w okresie od stycznia do grudnia 2010 r. wprowadzono do obrotu 647 ton mięsa. Opłatę za nadzór nad rozbiorem lub przetwórstwem mięsa pobiera się w wysokości określonej w poz. 13 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 grudnia 2006 r w sprawie sposobu ustalania i wysokości opłat za czynności wykonywane przez inspekcje Weterynaryjną, sposobu i miejsc pobierania tych opłat oraz sposobu przekazywania informacji w tym zakresie Komisji Europejskiej (Dz.U. z 2007 r. nr 2, poz. 15 ze późń. zm.) - dalej w skrócie "rozporządzenie". Powyższa opłata za okres od stycznia do grudnia 2010 r. została skalkulowana w następujący sposób: 647 ton mięsa x 6 złotych = 3.882 złotych. W związku z powyższym PLW stosownie do § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia, zobowiązał J. K. do wniesienia opłaty.
W odwołaniu od tej decyzji J. K. wniósł o jej uchylenia argumentując, że opłaty pobierane przez inspekcję na podstawie art. 30 ustawy stanowią niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym, o których mowa w art. 60 pkt 7 u.f.p., do których, mocą art. 67 tej ustawy, stosuje się przepisy k.p.a. i odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) dalej w skrócie "o.p.". Według odwołującego przyjęcie przez ustawodawcę powyższego rozwiązania skutkuje tym, że zobowiązanie do uiszczenia opłaty powstaje dopiero z dniem doręczenia decyzji organu ustalającej wysokość tego zobowiązania, o czym stanowi art. 21 § 1 pkt 2 o.p. Zgodnie zaś z art. 68 § 1 o.p. zobowiązanie podatkowe, o którym mowa w art. 21 § 1 pkt 2, nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca to zobowiązanie została doręczona po upływie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy. Przepis ten stosuje się odpowiednio do opłat będących przedmiotem skarżonej decyzji. Biorąc pod uwagę fakt, iż decyzja organu I instancji doręczona w dniu 15 lutego 2016 r., obejmuje zobowiązanie ustalone za okres od stycznia do grudnia 2010 r, odwołujący stwierdził, że prawo organu do wydania i doręczenia decyzji za ten okres uległo przedawnieniu i wygasł obowiązek uiszczenia opłaty będącej przedmiotem skarżonej decyzji.