Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody Ł. w przedmiocie pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego
Tezy

Stosownie do przepisu art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /t.j. Dz.U. 2000 nr 100 poz. 1086, ostatnia zm. Dz.U. nr 120 poz. 1268/ wójtowie burmistrzowie prezydenci przeprowadzają rozgraniczenie nieruchomości z urzędu lub na wniosek strony, z tym, że postępowanie takie przeprowadza się z urzędu wyłącznie przy scalaniu gruntów lub wtedy, gdy brak jest wniosku strony, a potrzeby gospodarki narodowej lub interes społeczny uzasadniają przeprowadzenie rozgraniczenie.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Joanny i Jana J. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 18 marca 1998 r.(...) w przedmiocie pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego - oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z 18 marca 1998 r. Wojewoda Ł. na skutek odwołania Joanny i Jana J. utrzymał w mocy decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w P. udzielająca Dorocie i Markowi J. pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego i przebudowę instalacji na nieruchomości przy ul. G. 27 w P. W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów nie dopatrzono się uchybień w decyzji organu I instancji. Argumenty podniesione w odwołaniu dotyczą obawy odwołujących się, że w wyniku decyzji udzielającej pozwolenia na przebudowę budynku nastąpi utrwalenie niewłaściwego zdaniem odwołujących się przebiegu granicy między ich nieruchomością, a nieruchomością inwestorów. Zdaniem organu odwoławczego nie jest on właściwy do orzekania o prawidłowości ustalonych granic między posesjami oraz rozstrzygania sporów w tym zakresie. Odwołujący się powinni wystąpić w tej sprawie do właściwego organu. Same ich twierdzenia w tym zakresie nie mogą być powodem do kwestionowania podstaw prawnych pozwolenia na budowę.

W skardze na decyzję Joanna i Jan J. kwestionują prawidłowość granic między nieruchomościami wynikających z map załączonych do projektu budowlanego, twierdząc, że różnią się one od granic faktycznie istniejących, które są przesunięte o 2 m na ich niekorzyść /w kierunku północnym/, załączając na tą okoliczność notatkę uprawnionego geodety z 7 marca 1998 r. Podnoszą też, że skoro sąsiedzi chcą się budować to na nich ciąży obowiązek wyjaśnienia wątpliwości co do przebiegu granicy.

W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła, o oddalenie skargi podnosząc, że merytoryczne i prawne uzasadnienie rozstrzygnięcia zawarte jest w zaskarżonej decyzji.

Do nadesłanego do Sądu uzupełnienia skargi skarżący dołączyli pismo Starostwa Powiatowego informujące o potencjalnych przyczynach rozbieżności dotyczącej przebiegu granic między działkami i wskazujące skarżącym sposoby i tryby prawidłowego ustalenia przebiegu granicy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Stosownie do art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto wykazał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. W przedmiotowej sprawie inwestorzy - Dorota i Marek J. przedstawili akt notarialny z 23 grudnia 1993 r. (...), z którego wynika, iż na podstawie umowy darowizny stali się oni właścicielami nieruchomości położonej w P. przy ul G. 27 o powierzchni 5 arów 94 m2 oznaczonej nr 406/2. W toku postępowania poprzedzającego wydanie pozwolenia budowlanego właściciele sąsiedniej nieruchomości kwestionowali usytuowanie przebudowywanego budynku, podnosząc, iż w wyniku nieprawidłowego ustalenia granic pomiędzy nieruchomościami budynek ten stoi częściowo na ich gruncie.

Na postanowienie z 15 stycznia 1998 r. zezwalające usytuowanie rozbudowywanego budynku w granicy nieruchomości złożyli co prawda zażalenie ale ostatecznego postanowienia z 17 lutego 1998 r. Wojewody Ł. nie zaskarżyli do Sądu. Wielokrotnie w toku postępowania byli informowani o tym, że nie przedstawili żadnych dowodów, iż kwestionowane granice są nieprawidłowe, a regulacja tych granic nie może być przeprowadzona w toku postępowania w sprawie udzielenia pozwolenia budowlanego. Stosownie do przepisu art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /t.j. Dz.U. 2000 nr 100 poz. 1086, ostatnia zm. nr 120 poz. 1268/ wójtowie, burmistrzowie, prezydenci przeprowadzają rozgraniczenie nieruchomości z urzędu lub na wniosek strony, z tym, że postępowanie takie przeprowadza się z urzędu wyłącznie przy scalaniu gruntów lub wtedy, gdy brak jest wniosku strony, a potrzeby gospodarki narodowej lub interes społeczny uzasadniają przeprowadzenie rozgraniczenia. Żadna z tych sytuacji w rozpatrywanej sprawie nie wystąpiła.

Strona 1/2