Kolegium w dalszej kolejności zwróciło uwagę, iż wysokość opłaty (i odszkodowania) określona została na podstawie wyceny sporządzonej przez rzeczoznawcę majątkowego według stanu nieruchomości przed scaleniem i podziałem na dzień wejścia w życie uchwały o przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości, a po scaleniu i podziale według stanu na dzień wejścia w życie uchwały o scaleniu i podziale nieruchomości, co jest zgodne z § 12 rozporządzenia. Na podstawie § 13 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia, opłatę adiacencką ustala wójt w drodze decyzji, zgodnie z uchwałą o scaleniu i podziale nieruchomości oraz ugodą, o której mowa w art. 107 ust. 3 u.g.n.. Opłata adiacencka podlega waloryzacji na dzień wydania decyzji, zgodnie z art. 5 i art. 227 u.g.n..
W tak ustalonym stanie faktycznym i prawnym - jak napisało Kolegium - organ pierwszej instancji kwestionowaną w odwołaniu decyzją ustalił opłatę adiacencką w wysokości 4.968 zł, co odpowiada wysokości opłaty określonej w uchwale w stosunku do udziału we współwłasności nieruchomości przypadającego W. P. i wynoszącego ½ części. Opłata ta, stosownie do art. 227 u.g.n., została zwaloryzowana na dzień wydania decyzji o wskaźnik zmian cen towarów i usług konsumpcyjnych. W ocenie Kolegium spełnione są przesłanki do ustalenia opłaty adiacenckiej w wysokości wynikającej z uchwały Rady Gminy O. z dnia [...] (po uwzględnieniu udziału odwołującej wynoszącego ½ część) i zwaloryzowaniu tej kwoty na dzień wydania decyzji przez organ pierwszej instancji, tj. 6.536,87 zł.
Za nietrafny Kolegium uznało zarzut W. P. dotyczący upływu trzyletniego terminu przedawnienia od dnia wybudowania urządzeń infrastruktury technicznej, bowiem przepisy art. 101 - 108 u.g.n. normujące kwestie dotyczące scalania i podziału nieruchomości nie zawierają uregulowań wskazujących termin, w jakim organ gminy może wydać decyzję ustalającą opłatę adiacencką. W przepisach tych nie ma także odesłania do przepisów ustawy dotyczących podziałów nieruchomości (art. 92 - 100 u.g.n.), bądź przepisów dotyczących opłat adiacenckich w związku z wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej lub drogi (art. 143 - 148b u.g.n.). organ wskazał, iż w art. 98a ust. 1 i art. 145 ust. 2 u.g.n. przewidziane są trzyletnie terminy na ustalenie opłaty adiacenckiej, jednak powołane przepisy regulują zupełnie inne zagadnienia niż te, których dotyczą przepisy art. 101 - 108 u.g.n., czyli scalanie i podział nieruchomości. Na tej podstawie Kolegium oceniło, że nie zachodziły przesłanki do umorzenia przez organ pierwszej instancji postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej z uwagi na upływ terminu, w którym - zdaniem W. P. - organ pierwszej instancji mógł ustalić opłatę.