Skarga E. W. na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie zasiłku celowego
Sentencja

Dnia 26 sierpnia 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Zgierski, Sędziowie : Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.), p.o. Sędziego WSA Arkadiusz Blewązka, Protokolant asystent sędziego Anna Dębowska, po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2004 roku na rozprawie przy udziale -- w sprawie ze skargi E. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] Nr [...], wydaną na podstawie art. 3, art. 4 i art. 32 ustawy z dnia 29 listopada 1990 roku o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 1998 r., Nr 64, poz. 414 ze zm.), Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Filia Ł. - B. przyznał E. W. zasiłek celowy bezzwrotny w miesiącu styczniu i lutym 2003 roku w kwocie po 50 złotych miesięcznie z przeznaczeniem na częściowe pokrycie kosztów utrzymania.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż wysokość przyznanej pomocy podyktowana jest szczupłością środków finansowych. W związku z brakiem środków na pomoc fakultatywną z zadań zleconych w postaci zasiłków okresowych - Filia analogicznie jak w ubiegłym roku - przeznacza środki z zadań własnych także na pomoc w postaci zasiłków celowych na zakup żywności. W 2002 roku tą formą pomocy objęto ok. 2800 środowisk. Średnia wysokość świadczenia wyniosła ok. 50 złotych.

W odwołaniu od powyższej decyzji E. W. zarzucił, iż wysokość zasiłku jest niezgodna z Konstytucją RP i prowadzi do wyniszczenia biologicznego organizmu. E. W. zaznaczył, iż jest osobą samotną, bezrobotną bez prawa do zasiłku. Wniósł o przyznanie na utrzymanie zasiłku okresowego z tytułu bezrobocia w wysokości minimum socjalnego.

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 2 ust. 4 , art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 roku o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 1998 r., Nr 64, poz. 414 ze zm.) utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, iż zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. Nr 64, poz. 414 ze zm.) - przyznawanie zasiłków celowych jest zadaniem własnym gminy.

Według art. 32 ust. l powołanej wyżej ustawy, zasiłek celowy z pomocy społecznej może być przyznany osobom i rodzinom w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej.

Z dokumentów zgromadzonych w sprawie wynika, że odwołujący się mieszka sam i prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Odwołujący się jest zarejestrowany jako bezrobotny, bez prawa do zasiłku. E. W. cierpi na chorobę wrzodową dwunastnicy i żołądka. Odwołujący się ma przyznany dodatek mieszkaniowy w wysokości 83,69 zł.

Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej, określającego wysokość świadczeń z pomocy społecznej od dnia 1 czerwca 2002 r. kryterium dochodowe dla odwołującego się wynosi 461 zł.

Z uwagi na powyższe bezspornym jest, że odwołujący się spełnia wymóg kryterium dochodowego, uprawniającego do ubiegania się o przyznanie świadczenia we wnioskowanej formie. Podkreślić jednak należy, że świadczenie w postaci zasiłku celowego bezzwrotnego ma charakter nieobowiązkowy. Oznacza to, że jego realizacja jest uzależniona od wielkości posiadanych na ten cel środków.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze