Dnia 27 września 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, , Protokolant Referent stażysta Aleksandra Banasiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2017 roku sprawy ze skargi M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego oddala skargę. LS
Decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2016r., poz. 23 ze zm.), powoływanej dalej jako "k.p.a." - utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...], nr [...], o odmowie przyznania M. J. świadczenia wychowawczego wnioskowanego na P. J., na okres od 1 kwietnia 2016r. do 30 września 2017r.
Organ II instancji w pierwszej kolejności przedstawił stan faktyczny sprawy i wyjaśnił, że przedmiotowa sprawa była już rozpatrywana przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., które decyzją z dnia [...], nr [...], utrzymało w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...], nr [...], odmawiającą przyznania świadczenia wychowawczego wnioskowanego na P. J., na okres od 1 kwietnia 2016r. do 30 września 2017r. i przyznającą świadczenie wychowawcze na M. J. w kwocie 500,00 zł miesięcznie, na okres od 1 kwietnia 2016r. do 30 września 2017r. W wyniku wniesienia skargi przez M. J. na decyzję Kolegium z dnia [...], Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 13 grudnia 2016r., sygn. akt II SA/Łd 730/16, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta R. w zakresie, w jakim obie decyzje rozstrzygają o świadczeniu wychowawczym na P. J., w pozostałej części oddalił skargę. Sąd podniósł, iż jego wątpliwość budzi kategoryczność stwierdzenia, że w sprawie nie doszło do utraty dochodu w związku z wyrejestrowaniem działalności gospodarczej, a tym samym konieczności ustalenia dochodu uzyskanego po roku 2014. Prowadzona przez M. J. od 2004r. jednoosobowa działalność gospodarcza związana z tłumaczeniami i usługami sekretarskimi z dniem 19 kwietnia 2016r. została zaniechana (po uprzednim jej zawieszeniu). Z akt sprawy nie wynikało jednak w jakim trybie dotychczasowa działalność została wykreślona. Z dniem 7 kwietnia 2015r. skarżącą z A. K.zawiązała umowę spółki cywilnej, na mocy której rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą Centrum Usług Administracyjno-Księgowych A. Tę działalność zarejestrowała w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej w dniu 7 lutego 2015r. Sąd wskazał w wyroku, iż organy nie uwzględniły sytuacji dochodowej rodziny skarżącej na dzień wydania decyzji, do czego obliguje ich art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2016r., poz. 195 ze zm.), powoływanej dalej jako "p.p.w.d.". Przy ponownym rozpoznaniu sprawy winny zatem uzupełnić materiał dowodowy.
Następnie Kolegium wyjaśniło, że w uzasadnieniu wskazanej na wstępie decyzji organu I instancji wskazano, że w wyniku ponownego rozpoznania sprawy ustalono, że rodzina wnioskodawczyni w 2014r. uzyskała dochód w wysokości 69.655,49 zł, w tym: 38.539,12 zł dochód uzyskany przez męża zainteresowanej J. J. z tytułu zatrudnienia oraz 31.116,37 zł dochód uzyskany przez M. J. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Miesięczny dochód rodziny wyniósł 5.804,62 zł, a w przeliczeniu na osobę w rodzinie 1.451,16 zł i przekroczył kryterium dochodowe, uprawniające do przyznania świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko. Organ I instancji wskazał, że w niniejszej sprawie nie można uznać dochodu uzyskanego w 2014r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej za dochód utracony, gdyż jak wynika z art. 2 pkt 19 lit. e) p.p.w.d. utratą dochodu jest wyrejestrowanie pozarolniczej działalności gospodarczej lub zawieszenie jej wykonywania w rozumieniu art. 14a ust. 1d ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity Dz.U. z 2016r. poz. 1829 ze zm.). W myśl tego przepisu przedsiębiorca niezatrudniający pracowników prowadzący działalność gospodarczą przez okres co najmniej 6 miesięcy może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres 3 lat w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 5 roku życia, a w przypadku dziecka, które z powodu stanu zdrowia potwierdzonego orzeczeniem o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności wymaga osobistej opieki osoby prowadzącej działalność gospodarczą, na okres do 6 lat, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 18 roku życia. Z dniem 1 marca 2015r. M. J. zawiesiła prowadzenie działalności gospodarczej, jednak nie jest to zawieszenie prowadzonej działalności w świetle ww. art. 14a ust. 1d ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, gdyż nie jest związane ze sprawowaniem opieki na dzieckiem. W sprawie nie miało miejsca wyrejestrowanie pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż działalność gospodarczą M. J. prowadzi nieprzerwanie od 1 lutego 2004r. Niezasadne jest zatem przyjęcie, że w związku z zawarciem w dniu 7 stycznia 2015r. umowy spółki cywilnej nastąpiło uzyskanie dochodu, gdyż skutkiem tej umowy jest tylko zmiana statusu indywidualnej działalności gospodarczej, która jest obecnie prowadzona w formie spółki, a nie rozpoczęcie nowej pozarolniczej działalności gospodarczej. Stąd na podstawie art. 5 ust. 3 p.p.w.d. świadczenie wychowawcze na pierwsze dziecko - P. J. nie przysługuje.