Dnia 25 października 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant asystent sędziego Marcelina Chmielecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2011 roku sprawy ze skarg K. S. i M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie umorzenia postępowania 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] roku, znak: [...], a także decyzji Wójta Gminy R. z dnia [...] roku nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz : - skarżącej K. S. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych; - skarżącej M. K. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...], nr [...], działając na podstawie art. 158 § 1, w związku z art. 156 § 1, pkt 2 i art. 157 § 1 ustawy z dnia 14.czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. nr 98 z 2000r., poz. 1071 ze. zm.) odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy R. nr [...] z dnia [...], umarzającej postępowanie o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie biogazowni rolniczej w miejscowości K. w gminie R.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że wnioskiem z dnia 4.listopada 2010r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska (dalej: GDOŚ), działając na podstawie art.76 ust. 1 ustawy z dnia 3.października 2008r o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. nr 199, poz. 227 ze zm.) wystąpił o stwierdzenie nieważności w/w decyzji Wójta Gminy R. z dnia [...]. Planowane przedsięwzięcie nie zostało zakwalifikowane przez organ pierwszej instancji do grupy przedsięwzięć wymagających przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko z uwagi na kryteria określone w § 3 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9.listopada 2004 roku w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U. nr 257, poz. 2573 ze zm). Zdaniem GDOŚ, instalacje do produkcji biogazu oraz wytwarzania energii elektrycznej i ciepła powinny być klasyfikowane na podstawie § 3 ust. 1 pkt 4 jak również na podstawie § 3 ust. 1 pkt 44 w/w rozporządzenia - jako instalacje do produkcji paliw z produktów roślinnych, dla których obowiązek sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko może być wymagany. Próg 10 MW, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia nie może stanowić jedynego kryterium determinującego klasyfikację przedsięwzięcia z punktu widzenia konieczności przeprowadzenia oceny jego oddziaływania na środowisko. Ponadto GDOŚ wskazał, że z dokonanych ustaleń wynika, iż Wójt Gminy R. nie wystąpił o zajęcie stanowiska do właściwych organów tj. regionalnego dyrektora ochrony środowiska i powiatowego inspektora sanitarnego w przedmiocie konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Wójt Gminy R. uznając, że przedsięwzięcie nie podlega obowiązkowi przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko winien wydać postanowienie stwierdzające brak konieczności jej przeprowadzenia a nie umarzać postępowanie. W ocenie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, w/w decyzja Wójta Gminy R. z dnia [...] umarzająca postępowanie w sprawie wydania decyzji środowiskowej obarczona jest wadą nieważności określoną w art.156 § 1 pkt 2 k.p.a.