Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Łęczycy w sprawie uchwalenia programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt w Mieście Łęczyca na 2021 rok stwierdza nieważność uchwały Rady Miejskiej w Łęczycy z 25 marca 2021 r. (NR XLV/252/2021) w sprawie uchwalenia programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt w Mieście Łęczyca na 2021 rok. dc
Sentencja

Dnia 14 stycznia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Adamczewski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska-Grzymkowska Asesor WSA Tomasz Porczyński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 stycznia 2022 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Łęczycy na uchwałę Rady Miejskiej w Łęczycy z dnia 25 marca 2021 r. nr XLV/252/2021 w sprawie uchwalenia programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt w Mieście Łęczyca na 2021 rok stwierdza nieważność uchwały Rady Miejskiej w Łęczycy z 25 marca 2021 r. (NR XLV/252/2021) w sprawie uchwalenia programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt w Mieście Łęczyca na 2021 rok. dc

Uzasadnienie strona 1/8

II SA/Łd 531/21

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy w Łęczycy zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi uchwałę Rady Miejskiej w Łęczycy z 25 marca 2021 r. (nr XLV/252/2021) w sprawie uchwalenia programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami oraz zapobiegania bezdomności zwierząt w Mieście Łęczyca na 2021 rok.

W skardze wskazał na istotne naruszenie przepisów prawa, tj.:

1. art. 11a ust. 7 pkt 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (tj. Dz.U. z 2017 r., poz.1840) [dalej: ustawa o ochronie zwierząt] poprzez zaniechanie konsultacji z organizacjami społecznymi, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, działającym na obszarze gminy;

2. art. 11a ust. 7 pkt 2 ustawy o ochronie zwierząt poprzez zaniechanie wskazania konkretnych kwot przeznaczonych na dokarmianie wolno żyjących kotów.

Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w całości, a ponadto o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym.

W uzasadnieniu skargi Prokurator podniósł, że o ile uchwała została skonsultowana z podmiotami wskazanymi w art. 11a ust. 7 pkt 1 i 3 ustawy o ochronie zwierząt, o tyle pominięto organizacje społeczne. Rada Miasta wyjaśniał, że zgodnie z pismem z 14 maja 2021 r. Przewodniczącego Rady Miejskiej w Łęczycy w przypadku braku informacji o działalności takich organizacji dla wypełnienia obowiązku przedstawienia do zaopiniowania wystarczy umieścić projekt takiej uchwały na stronie internetowej urzędu lub Biuletynie Informacji Publicznej, co też miało miejsce w przypadku tej uchwały. W ocenie Prokuratora stanowisko to nie jest słuszne, bowiem to na organie gminy spoczywa obowiązek ustalenia, czy podmioty wskazane przez ustawodawcę obejmują swoim zakresem działania daną gminę. Ma on więc obowiązek ustalenia zasięgu działania tych podmiotów, bądź definitywne ustalenie, że teren gminy nie jest objęty działaniem podmiotów spełniających przesłanki ustawowe - jest to jedyna sytuacja, w której gmina będzie zwolniona z obowiązku zasięgnięcia opinii. Brak działającej na terenie gminy organizacji społecznej nie zwalnia bowiem z realizacji obowiązku wskazanego w ustawie, a to z tej przyczyny, że za działającą na terenie gminy należy uznać każdą organizację, która swoim zakresem działania obejmuje jej obszar. W tym kontekście jej siedziba nie ma żadnego znaczenia.

W odniesieniu do drugiego zarzutu Prokurator wskazał, że pismem z 10 maja 2021 r. zwrócono się do Rady Miejskiej w Łęczycy z prośbą o wyjaśnienie z jakiego powodu program nie zawiera określenia kwoty przeznaczonej na dokarmianie wolno żyjących kotów. W odpowiedzi Przewodniczący Rady wskazał, iż zgodnie z dyspozycją art. 11a ust. 5 ustawy o ochronie zwierząt nie jest wymagane wskazanie konkretnych środków przeznaczonych na ten cel, zaś środki te przeznaczane będą w miarę zachodzących potrzeb. W ocenie skarżącego argumentacja ta jest błędna. Wskazał, że w Programie uregulowano zasady wydatkowania środków na wszystkie zadania poza dokarmianiem wolno żyjących kotów. Użyte przez ustawodawcę określenie: "sposób wydatkowania" środków finansowych, oznacza przedstawienie w programie, jako obligatoryjnego elementu, sposobu rozdysponowania puli środków finansowych przeznaczonych na poszczególne cele i założenia przyjęte w programie. Czym innym jest wskazanie sposobów realizacji celów programu, a czym innym konkretne i jednoznaczne ustalenie w ramach przewidzianych środków sposobów ich wydatkowania, które z oczywistych względów powinny być zgodne z celami i przyjętymi założeniami programu. Przez określenie sposobów wydatkowania należy rozumieć wskazanie konkretnych form ich wykorzystania, ukierunkowanych na osiągnięcie celów programu.

Strona 1/8