Sprawa ze skargi na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania nakładającego obowiązek dokonania rozbiórki
Sentencja

Dnia 21 kwietnia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Renata Kubot- Szustowska (spr.), , Protokolant Pomocnik sekretarza Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016 roku sprawy ze skargi E. K. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania nakładającego obowiązek dokonania rozbiórki 1) oddala skargę; 2) przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat K. K., prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ulicy A wynagrodzenie w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych, powiększone o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej skarżącej z urzędu. a.bł.

Uzasadnienie strona 1/6

Postanowieniem z dnia [...], nr [...], [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł., Na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 oraz art. 149 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2013r., poz. 267 ze zm.), powoływanej dalej jako k.p.a. - utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...], nr [...], którym na podstawie art. 149 § 3 k.p.a. odmówiono wznowienia na wniosek E. K. z dnia 12 marca 2015r., uzupełniony pismem z dnia 11 maja 2015r., postępowania administracyjnego w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...], nr [...], nakładającą na inwestorów - E. i D. K., obowiązek dokonania rozbiórki budynku garażowo-magazynowego, parterowego o wym. zew. 7,90m x 7,80m, wybudowanego samowolnie w latach 1997-1998, na działkach nr ew. 416/2 i 411 położonych w D., której nieważność w zakresie nałożenia obowiązku na D. K. stwierdził [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...], nr [...].

W uzasadnieniu postanowienia organ II instancji wyjaśnił, że pismem z dnia 12 marca 2015r. E. K. wystąpiła do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z wnioskiem o wznowienie postępowania dotyczącego budynku garażowo-magazynowego, na działce nr ewid. 416/2 i nr ewid. 411 w D., wskazując jako podstawę prawną żądania przepis art. 145 § 1 pkt 1 i 5 k.p.a. Wnioskodawczyni podkreśliła, iż sporny budynek powstał na podstawie prawomocnej decyzji administracyjnej. Przez poprzednich właścicieli zostały wykonane ławy budynku. Budynek przylegał do wybudowanej wcześniej stodoły należącej do M. N. - właściciela działki 411. Granicę działki stanowiła wówczas ściana wybudowanej stodoły właścicieli działki nr 411. Granica została przesunięta poprzez działania niezgodne z prawem geodety A. A., który, jak się okazuje, dopuszczał się przestępstw geodezyjnych.

W związku z powyższym Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. pismem z dnia 29 kwietnia 2015r., działając na podstawie art. 64 § 2 k.p.a., wezwał E. K. do jednoznacznego sprecyzowania żądania zawartego w podaniu z dnia 12 marca 2015r., poprzez wskazanie, kiedy E. K. dowiedziała się o okolicznościach, stanowiących podstawę do wznowienia postępowania oraz wskazania dowodów, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, a które okazały się fałszywe.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie E. K. pismem z dnia 11 maja 2015r. poinformowała, iż o okolicznościach stanowiących podstawę do wznowienia dowiedziała się 10 marca 2015r. czyli dwa dni przed złożeniem wniosku. Dowodami, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, a które okazały się fałszywe, są zeznania świadka M. N. złożone w sądzie.

W następstwie złożonych wyjaśnień Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w P. wydał w dniu [...] postanowienie nr [...], odmawiające wznowienia postępowania.

Następnie organ II instancji wyjaśnił przesłanki wznowienia postępowania administracyjnego, wynikające z art. 145 , 1 pkt 1 i pkt 5 k.p.a. i stwierdził, że E. K. nie przedłożyła żadnego orzeczenia sądu lub innego organu, stwierdzającego, że dowód będący podstawą ustalenia okoliczności faktycznych okazał się fałszywy, a zatem nie uprawdopodobniła, by w analizowanej sprawie ziściła się podstawa do wznowienia w oparciu o przepis art. 145 § 1 pkt 1 k.p.a. Z kolei jako dowód wskazujący na wystąpienie w omawianej sprawie przesłanki określonej w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. E. K. przedłożyła decyzję z dnia [...] Urzędu Gminy i Miasta w P., którą - w wyniku rozpatrzenia wniosku J. K. - zatwierdzono plan realizacyjny działki położonej w D. nr 13.

Strona 1/6