Dnia 23 października 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Świderska, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.), Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Protokolant Sekretarz sądowy Izabela Bielińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2018 roku sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia oddala skargę. a.bł.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. postanowieniem z dnia [...], nr [...], po rozpoznaniu zażalenia "A" Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł., utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy A. z dnia [...], nr [...] o nałożeniu obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się w sposób następujący:
Wójt Gminy A. postanowieniem z dnia [...], po rozpatrzeniu wniosku "A" Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł. (dalej jako: "Spółka"), nałożył obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii cyfrowej nr [...] "A" na działce nr ewid. 409/2 w obrębie [...] przy ul. A, gmina A., woj. [...]. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 63 ust. 1 i 4, art. 64 ust. 1 pkt 1, art. 66 i 68 ustawy z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tekst jedn. Dz. U. z 2017 roku, poz. 1405 ze zm., dalej jako: "ustawa") oraz § 3 ust. 1 pkt 8 lit. "g" rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 roku w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (tekst jedn. Dz. U. z 2016 roku, poz. 71, dalej jako: "rozporządzenie").
Zażalenie złożyła Spółka wnosząc o jego uchylenie i orzeczenie o braku obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia. W ocenie autora zażalenia w sprawie doszło do naruszenia:
- art. 63 ust 1 pkt 1 ustawy w zw. z § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia, poprzez nałożenie obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia w sytuacji, gdy przedsięwzięcie to nie spełnia warunków do obowiązkowego nałożenia tego typu obowiązku;
- art. 7, art. 77 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2017 roku, poz. 1257 ze zm., dalej jako: "K.p.a."), poprzez dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i przyjęcie parametrów technicznych urządzeń planowanego przedsięwzięcia wykraczających poza dokumentację projektową.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, przywołanym na wstępie postanowieniem, po rozpoznaniu zażalenia, utrzymało w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. W motywach rozstrzygnięcia organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania i przedstawiwszy treść regulacji prawnych wskazał, że stacje bazowe telefonii komórkowych należą do grupy urządzeń emitujących pola elektromagnetyczne, przez co rozumie się pole elektryczne, magnetyczne oraz elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0 Hz do 300 GHz (art. 3 pkt 18 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska; tekst jedn. Dz. U. z 2017 roku, poz. 519 ze zm.). Ich oddziaływania nie traktuje się jako niebezpiecznego dla ludzi pod warunkiem zachowania podstawowych wymogów określonych w przepisach ustawy oraz w przepisach wykonawczych. Zgodnie z art. 121 pkt 1 i 2 Prawa ochrony środowiska ochrona przed polami elektromagnetycznymi polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu środowiska poprzez: utrzymanie poziomów pól elektromagnetycznych poniżej dopuszczalnych lub co najmniej na tych poziomach oraz poprzez zmniejszanie poziomów pól elektromagnetycznych co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane. Dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych w środowisku określone zostały w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 roku w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów (Dz. U. Nr 92, poz. 1883, dalej jako: "rozporządzenie MŚ"). Dla pól elektromagnetycznych o częstotliwościach powyżej 300 MHz - częstotliwościach wykorzystywanych w telefonii komórkowej - standard jakości środowiska określony jako dopuszczalny poziom składowej elektrycznej dla pola elektromagnetycznego w miejscach dostępnych dla ludności wynosi 7 V/m. Dla pola elektromagnetycznego o częstotliwości powyżej 300 MHz jako standardu jakości środowiska używa się także współczynnika gęstości mocy pola, który wynosi 0,1 W/m2.