Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędzia NSA Anna Stępień Protokolant asystent sędziego Anna Dębowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz skarżącej M. S. kwotę 300,00 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie strona 1/9

Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta Ł. stwierdził wygaśnięcie z dniem 1 października 2010r. decyzji własnej o skierowaniu M. S. do Domu Pomocy Społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie przy ul. A 5 m 2 w Ł. Jako podstawę prawną decyzji wskazano art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji ustalił, że decyzją z dnia [...] skierowano M. S. do Domu Pomocy Społecznej przy ul. A 5 m 2 prowadzonego przez A. Umowa, na podstawie której Miasto Ł. reprezentowane przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej zlecało z A na realizację zadania z zakresu pomocy została rozwiązana ze skutkiem na dzień 30 września 2010r. Podstawą rozwiązania umowy było nienależyte wykonywanie łączącej strony umowy.

W ocenie organu wobec rozwiązania umowy na prowadzenie dps przez A odpadła podstawa prawna dająca możliwość realizacji decyzji. Wobec istotnych zastrzeżeń co do funkcjonowania domu pomocy społecznej nie ma możliwości nawiązania nowego stosunku prawnego, wyczerpuje to niewątpliwie przesłankę bezprzedmiotowości decyzji. Decyzja stwierdzająca wygaśnięcie decyzji administracyjnej jako bezprzedmiotowej wywołuje skutki prawne ex tunc, tzn. od dnia. w którym powstały przesłanki wygaśnięcia decyzji, czyli od dnia w którym decyzja stała się bezprzedmiotowa tj. od dnia 1 października 2010r. Nie możliwe jest skierowanie i ponoszenie odpłatności za pobyt podopiecznej w placówce na podstawie art. 65 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej, gdyż wymagałoby to zawarcia nowej umowy, co w obliczu stwierdzonych nieprawidłowości i zaistniałych okolicznościach nie może być akceptowane. Organ powołał się na fakt, że decyzją z dnia [...]. Wojewoda [...] cofnął A zezwolenie. Wyrokiem z dnia 8 lipca 2011r., sygn. akt. I SA/Wa 2371/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] oraz utrzymującą ją w mocy decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Organ ustalił, iż obecnie w obrocie prawnym nie funkcjonuje ostateczna decyzja cofająca zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej, co nie stanowi przeszkody do stwierdzenia bezprzedmiotowości decyzji o skierowaniu do dps..

Ponadto zgodnie z art. 65 u.p.s. skierowanie w tym trybie możliwe jest jedynie w przypadku braku wolnych miejsc w domach pomocy społecznej prowadzonych przez lub na zlecenie gminy/powiatu. Tymczasem zapewniono podopiecznej miejsce w Domu Pomocy Społecznej przy ul. B 4/6 w Ł., placówce tego samego typu, prowadzonej przez Miasto Ł. Z uwagi na złożoną przez podopieczną rezygnację z przeniesienia, decyzją z dnia [...] umorzono postępowanie administracyjne w sprawie umieszczenia podopiecznej w tym ośrodku.

Strona 1/9