Budowa zbiornika wodnego /stawu/ jest budowlą, której realizacja bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę jest tzw. samowolą budowlaną w świetle art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę Karola G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 lutego 2000 r. w przedmiocie likwidacji zbiornika wodnego (...) na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Decyzją z dnia 26 listopada 1999 r. (...) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w (...) na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nakazał Karolowi G. likwidację wybudowanego samowolnie zbiornika wodnego /stawu/ na działkach nr ewid. (...) i (...) zlokalizowanych w (...) przy ul. (...). W uzasadnieniu tej decyzji podano, iż w wyniku kontroli stwierdzono, że na wymienionych wyżej działkach realizowana jest budowa zbiornika wodnego - stawu. W dniu 27 września 1999 r. Karol G. przedstawił kserokopie zgłoszenia wykonania robót budowlanych polegających na budowie zbiornika wodnego złożonego w Starostwie Powiatowym w (...). Jednak przystąpił on do robót budowlanych, nie czekając na upływ 30-dniowego terminu do wniesienia sprzeciwu przez właściwy organ. Starostwo Powiatowe taki sprzeciw złożyło w dniu 29 października 1999 r. Niezależnie od tego Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w (...) postanowieniem z dnia 4 listopada 1999 r. wstrzymał w "terminie natychmiastowym" prowadzenie wszelkich robót budowlanych przy budowie tego zbiornika wodnego. W tej sytuacji zaistniała samowola budowlana w rozumieniu art. 48 prawa budowlanego, a organ nadzoru budowlanego musi wydać decyzję nakazującą przymusową rozbiórkę obiektu budowlanego.
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w (...) decyzją z dnia 11 lutego 2000 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu stwierdził, iż kontrole i oględziny przeprowadzone 17 września, 5 listopada i 15 listopada 1999 r. stwierdziły fakt budowy zbiornika wodnego /stawu/ na działkach nr ewid. (...) bez wymaganego przez art. 28 prawa budowlanego pozwolenia na budowę. Wobec stwierdzenia samowoli budowlanej organ I instancji postanowieniem z dnia 4 listopada 1999 r. wydanym na podstawie art. 50 ust. 1 pkt 3 prawa budowlanego wstrzymał prowadzenie robót budowlanych przy tym zbiorniku.
Postanowienie to, na skutek złożonego zażalenia, zostało przez organ II instancji uchylone postanowieniem z dnia 4 lutego 2000 r., a postępowanie w tym przedmiocie umorzone. Jak wynika z uzasadnienia tego postanowienia, uznano bowiem, że wobec ujawnionego faktu samowoli budowlanej prowadzenie postępowania w trybie art. 50 ust. 1 pkt 3 prawa budowlanego było niewłaściwe. Zdaniem organu odwoławczego, niepodważalne w rozpatrywanej sprawie są następujące fakty: wykonanie przez inwestora budowli ziemnej - zbiornika /stawu/, ujawnienie samowoli budowlanej, obowiązku zastosowania wobec samowoli budowlanej przepisu art. 48 prawa budowlanego. Fakt zaistnienia zaś samowoli budowlanej potwierdza protokół z 17 września 1999 r., w którym stwierdzono fakt realizacji wykopów ziemnych pod staw oraz opracowanie pt. "Zgłoszenie robot budowlanych polegających na budowie zbiornika wodnego" sporządzone przez Janusza W., w którym potwierdza się, że w dniu 22 września 1999 r. istniał już wykop ziemny zalany wodą. Wobec ewidentnego faktu zaistnienia samowoli budowlanej okoliczność, czy zgłoszenie wykonywania robót zostało złożone do właściwego organu, czy też nie, ma znaczenie drugorzędne. Decyzja organu I instancji jest prawidłowa.