W tej sytuacji należało znać, że wydanie decyzji kasacyjnej z dnia [...] w niniejszej sprawie nastąpiło mimo braku ku temu usprawiedliwionych przesłanek, co uzasadnia twierdzenie, że organ odwoławczy uchylając decyzję organu I instancji o nakazie rozbiórki przedmiotowej stacji bazowej telefonii komórkowej z dnia [...] (szóstą wydaną w tej sprawie w trakcie trwającego niemal 9 lat postępowania) w istocie uchyla się od obowiązku merytorycznego rozpatrzenia sprawy, zachowując się przy tym jak organ wypełniający jedynie funkcje kontrolne wobec organu I instancji, nie zaś jak organ, do którego obowiązków zgodnie z zasadą dwuinstancyjności postępowania administracyjnego należy wydawanie rozstrzygnięć o merytorycznym charakterze.
Reasumując należało stwierdzić, że przesłanki do zastosowania w kontrolowanej sprawie art. 138 § 2 k.p.a. nie zostały przez organ odwoławczy wykazane, co przesądza o nieuprawnionym skorzystaniu przez ten organ z uprawnienia orzeczniczego (kasacyjnego) określonego w powołanym przepisie. Jednocześnie Sąd, stosownie do dyspozycji art. 64e p.p.s.a., nie obejmował kontrolą wskazanych w skardze naruszeń prawa materialnego.
Przy ponownym rozpoznawaniu sprawy organ odwoławczy zastosuje się do powyższej oceny prawnej i wskazań Sądu, a swoje stanowisko uzasadni z zachowaniem wymogów określonych w art. 107 § 3 k.p.a.
Z przytoczonych wyżej względów, Sąd w oparciu o art. 151a § 1 zd. 1. p.p.s.a. uchylił zaskarżoną decyzję.
O zasądzeniu od organu na rzecz skarżącego Stowarzyszenia kosztów postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a.
a.tp.