Dnia 25 maja 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Sieniuć Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Protokolant st. specjalista Lidia Porczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2018 roku sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego - oddala skargę. A. P.
Decyzją z dnia [...]r., znak:[...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., po rozpatrzeniu odwołania K. K., od decyzji Burmistrza Gminy i Miasta W. z dnia [...] r., znak:[...], w przedmiocie świadczenia wychowawczego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, dalej jako k.p.a.) oraz art. 2 pkt 1, pkt 2, pkt 4, art. 5, art. 7 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2017 r., poz. 1857, dalej jako u.p.p.w.d.), utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Jak wynika z akt sprawy w dniu 14 sierpnia 2017 r. K. K. wystąpił do Burmistrza Gminy i Miasta w W. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na A. K. i H. K.
W dniu 9 listopada 2017 r. Kierownik M-GOPS w W., działając z upoważnienia Burmistrza Gminy i Miasta W., decyzją znak:[...]., przyznał wnioskowane świadczenie na H. K. na okres od dnia 1 października 2017 r. do dnia 30 września 2018 r. w kwocie 500,00 zł miesięcznie. Jednocześnie odmówił przyznania świadczenia wychowawczego na A. K. z uwagi na przekroczenie kryterium dochodowego uprawniającego do świadczeń.
Od powyższej decyzji odwołał się K. K. podnosząc, że jest ona błędna i dla niego krzywdząca. Skarżący zakwestionował sposób wyliczenia dochodu dokonany przez organ I instancji. Zdaniem skarżącego w art. 2 ust. 2 ustawy mowa jest o przeciętnym dochodzie, czyli uśrednionym. Twierdził, że "uznając dane w tym przypadku z 3 miesięcy roku, który to ma ich 12 za wartość średnią wywracamy podstawy statystyki i matematyki do góry nogami." W ocenie skarżącego w całej ustawie jest mowa o średnim dochodzie z roku, a nie średnim dochodzie z kilku wybranych miesięcy. Wobec powyższego wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.
Przywołaną na wstępie decyzją z dnia [...]r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Gminy i Miasta W. z dnia [...]r. w przedmiocie świadczenia wychowawczego.
Przytaczając treść art. 4 ust. 1, ust. 2 i ust. 3, art. 5 ust. 1 , ust. 3 oraz ust. 4 u.p.p.w.d. organ odwoławczy wyjaśnił, iż celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Określone przepisem kryterium dochodowe stanowi nieprzekraczalną granicę dochodu, od której ustawodawca nie przewidział żadnych wyjątków.
Przywołując następnie treść art. 2 pkt 1 u.p.p.w.d. organ wskazał, iż pojęcie "dochodu" zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych i oznacza, po odliczeniu kwot alimentów świadczonych na rzecz innych osób:
przychody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27, art. 30b, art. 30c, art. 30e i art. 30f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, ze zm.), pomniejszone o koszty uzyskania przychodu, należny podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenia społeczne niezaliczone do kosztów uzyskania przychodu oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne, dochód z działalności podlegającej opodatkowaniu na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, inne dochody niepodlegające opodatkowaniu na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.