Dnia 7 maja 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.) Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Protokolant Referent stażysta Izabela Bielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2015 roku sprawy ze skargi G. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w formie specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę. LS
Decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2013r., poz. 267 ze zm.), powoływanej dalej jako "k.p.a.", utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy G. z dnia [...], Nr [...], w sprawie odmowy przyznania G. Ł. świadczenia w formie specjalnego zasiłku opiekuńczego, wnioskowanego na J. Ł.
W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń, określa ustawa z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. z 2015r., poz. 114), zwana dalej "u.ś.r.". W przepisie art. 17b ust. 1 ww. ustawy wprowadzony został warunek, że przypadku, gdy o świadczenia, o których mowa w art. 16a i art. 17 ubiegają się rolnicy, małżonkowie rolników bądź domownicy, świadczenia te przysługują odpowiednio: 1) rolnikom w przypadku zaprzestania prowadzenia przez nich gospodarstwa rolnego; 2) małżonkom rolników lub domownikom w przypadku zaprzestania prowadzenia przez nich gospodarstwa rolnego albo wykonywania przez nich pracy w gospodarstwie rolnym. Zaprzestanie prowadzenia gospodarstwa rolnego lub zaprzestanie wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym, o których mowa w ust. 1, potwierdza się stosownym oświadczeniem złożonym pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań (art. 17b ust. 2 u.ś.r.).
Dalej organ odwoławczy wskazał, że z kolei przepis art. 16a ust. 8 u.ś.r. zawiera negatywne przesłanki ubiegania się o omawiane świadczenie. Zgodnie z tym przepisem specjalny zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli m.in. członek rodziny osoby sprawującej opiekę ma ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10, specjalnego zasiłku opiekuńczego, świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (art. 16a ust. 8 pkt 4 u.ś.r.).
Następnie Kolegium podniosło, że J. Ł., w związku z opieką nad którym skarżący ubiega się o przedmiotowe świadczenie, jest wdowcem. Orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w R. z dnia [...], znak: [...], został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności (ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia 16 września 2011r.; orzeczenie wydano na stałe). G. Ł. w oświadczeniu z dnia 10 grudnia 2014r. podał, iż jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,61 ha przeliczeniowych, które prowadzi (potwierdza to decyzja Wójta Gminy G. z dnia [...] w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego na 2013 r. wystawiona na G. Ł. i A. Ł.). W skład rodziny G. Ł. wchodzi wnioskodawca, żona A. i dwoje dzieci (P. i P.) oraz ojciec J., którym skarżący się opiekuje. Wyliczony przez organ I instancji dochód przypadający na osobę w rodzinie wyniósł 446,42 zł. A. Ł. pobiera świadczenie pielęgnacyjne przyznane na P. Ł. (decyzja Wójta Gminy G. z dnia [...], Nr [...], zmieniona decyzją z dnia [...], Nr [...].