Zgodnie z wymaganiami wynikającymi z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, tj. przepisów art. 39-50, jak też z przepisów art. 32 ust. 4 pkt 1, art. 33 ust. 2 pkt 3, art. 34 ust. 1 i art. 35 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, uzyskanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowaniu terenu jest wymagane dla zamierzonej zmiany zagospodarowania terenu, polegającej w szczególności na wykonaniu obiektu budowlanego. Brak decyzji o ustaleniu tychże warunków niweczy możliwość uzyskania pozwolenia na budowę. Powyższe oznacza, że wnioskodawca tylko wtedy będzie mógł skorzystać z nieruchomości na cele inwestycyjne, jeżeli pozostaje w obrocie prawnym obowiązująca decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jerzego i Czesławy małżonków J. oraz Jana i Walerii małżonków P. na decyzję Wojewody K. z dnia 22 października 1997 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę kurnika -uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
Decyzją z dnia 18 września 1997 r., wydaną na podstawie art. 28 ust. 1, art. 32 ust. 4, art. 33, art. 34, art. 36, art. 84 ust. 1 pkt 2 i art. 87 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.- Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, par. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 1 sierpnia 1995 r. w sprawie określenia terenowych organów specjalistycznego nadzoru budowlanego, ich organizacji oraz szczegółowego zakresu działania /Dz.U. nr 92 poz. 457/, Kierownik Urzędu Rejonowego w O. zatwierdził projekt budowlany i udzielił Grzegorzowi P. pozwolenia na budowę kurnika o obsadzie do 20.000 brojlerów na działce położonej w O.-P. 2.
W odwołaniu od powyższej decyzji Jan P. podniósł, że jego nieruchomość znajduje się w odległości 50-80 m od terenu, gdzie inwestycja ma być realizowana, toteż wyziewy z planowanego kurnika będą bardzo dokuczliwe.
Odwołanie wpłynęło również od Jerzego i Czesławy małżonków J. Zarzucili oni, że Kierownik Urzędu Rejonowego w O. wydał zaskarżoną decyzję w czasie, gdy nie uzyskała waloru prawomocności ostateczna decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu /złożyli skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego/. Odwołujący podnieśli dalej, że jako bezpośredni sąsiedzi Grzegorza P. również obawiają się wyziewów z planowanego kurnika.
Decyzją z dnia 22 października 1997 r., wydaną na podstawie art. 28, art. 33 ust. 2, art. 34 ust. 4, art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.- Prawo budowlane, Wojewoda Kaliski utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podniesiono, ze decyzją z dnia 30 czerwca 1997 r. Burmistrz Miasta i Gminy w O. ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji. Decyzję tę utrzymało w mocy Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. aktem z dnia 20 sierpnia 1997 r. Zgodnie natomiast z treścią art. 47 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ warunki zabudowy i zagospodarowania terenu ustalone w decyzji są wiążące dla organu wydającego pozwolenie na budowę. Nie ma przy tym znaczenia fakt zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzji SKO z dnia 20 sierpnia 1997 r., bowiem wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania aktu.
Organ odwoławczy podniósł dalej, że Kierownik Urzędu Rejonowego w O. wydając decyzję o pozwoleniu na budowę sprawdził, zgodnie z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego, zgodność projektu zagospodarowania działki z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy O., wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz przepisami techniczno-budowlanymi.
Według oceny oddziaływania inwestycji na środowisko, opracowanej przez PHU "U." w K., uciążliwości w stosunku do otoczenia powodowane prowadzoną hodowlą w projektowanym obiekcie będą mieściły się w granicach dopuszczalnych norm i przepisów- nie powinny powodować żadnych uciążliwości na sąsiednich działkach, a tym samym wartość sąsiadujących nieruchomości pozostanie bez zmian.