Dnia 17 kwietnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędzia WSA Jolanta Rosińska Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2014 roku sprawy ze skargi B. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego uchyla zaskarżoną decyzję. LS
Decyzją z dnia [...]r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013r., poz. 267, w skrócie: "K.p.a.") oraz art. 16a ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006r., nr 139, poz. 992 ze zm., powoływana także jako u.ś.r.), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...]r., którą odmówiono B. M. prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad matką A. G..
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił w pierwszej kolejności zasady nabywania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego, o którym mowa w art. 16a ustawy o świadczeniach rodzinnych, a następnie wskazał, że A.G. jest osobą niepełnosprawną od dnia 20 maja 2011r., o znacznym stopniu niepełnosprawności, ze wskazaniem konieczności stałej opieki. Jednak zatrudnienie jej córki B. M. ustało w dniu 13 maja 2010r., natomiast od dnia 18 maja 2010r. strona zarejestrowana była jako osoba bezrobotna, poszukująca zatrudnienia. Następnie, w związku ze staraniami o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, strona złożyła wniosek o wyrejestrowanie w Powiatowym Urzędzie Pracy, tracąc status osoby bezrobotnej z dniem 7 lipca 2011r. Wobec powyższego zdaniem organu II instancji w przedmiotowej sprawie nie zachodziła przesłanka rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną, od której spełnienia ustawodawca uzależnił możliwość przyznania prawa do świadczeń.
Niezależnie od powyższego Kolegium podniosło, że w sprawie niniejszej nie został spełniony także warunek związany z dochodem rodziny, bowiem prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługuje jedynie wówczas, gdy łączny dochód w rodzinie osoby sprawującej opiekę nie przekracza kwoty 623 zł na osobę. Tymczasem łączny dochód rodziny w 2011r. wyniósł 639,35 zł na osobę, tj. o 16,35 zł na osobę powyżej wskazanego w ustawie kryterium. Z uwagi na to, że świadczenie to jest nową instytucją w ustawie o świadczeniach rodzinnych i nie było ustalane w poprzednich okresach świadczeniowych, brak było podstaw do stosowania art. 16 ust. 3 ustawy.
Na ostateczną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. skargę do sądu administracyjnego złożyła B. M., zarzucając zaskarżonej decyzji naruszenie prawa materialnego przez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie tj. art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Skarżąca wskazała również na naruszenie Konstytucji RP, a także Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji od przyznanie prawa do świadczeń od dnia 1 lipca 2013r. na czas nieokreślony oraz wypłatę zaległych świadczeń wraz z odsetkami, a także o zasądzenie kosztów postępowania przed organami administracyjnymi oraz przed sądem.