Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Pajęcznie w sprawie przyjęcia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Pajęczno stwierdza nieważność § 4 uchwały zaskarżonej, w części obejmującej sformułowanie "z mocą obowiązująca od dnia 1 lipca 2019 roku" oraz § 17 "Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Pajęczno", stanowiącego załącznik do zaskarżonej uchwały. a.bł.
Sentencja

Dnia 22 września 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski, Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski, Asesor WSA Anna Dębowska (spr.), , Protokolant Pomocnik sekretarza Aleksandra Banasiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2020 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Wieluniu na uchwałę Rady Miejskiej w Pajęcznie z dnia 27 lutego 2019 r. nr 39/IV/19 w sprawie przyjęcia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Pajęczno stwierdza nieważność § 4 uchwały zaskarżonej, w części obejmującej sformułowanie "z mocą obowiązująca od dnia 1 lipca 2019 roku" oraz § 17 "Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Pajęczno", stanowiącego załącznik do zaskarżonej uchwały. a.bł.

Uzasadnienie strona 1/11

27 lutego 2019 r. Rada Miejska w Pajęcznie, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 994), zwanej dalej "u.s.g.", oraz art. 4 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1454 ze zm.), podjęła uchwałę nr 39/IV/19 w sprawie przyjęcia Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Pajęczno.

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wniósł Prokurator Rejonowy w Wieluniu, zarzucając istotne naruszenie przepisów prawa, tj.:

1) art. 4 ust. 2 pkt 6 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach poprzez przekroczenie upoważnienia ustawowego i wskazanie w "§ 16 ust. 2 i 3" uchwały, że:

- psy muszą być wyprowadzane na uwięzi i tylko przez osoby, które są w stanie sprawować odpowiedni nadzór nad zwierzęciem, a psy ras uznawanych za agresywne, ich mieszańce oraz inne zagrażające otoczeniu, wyłącznie przez osoby dorosłe. Obowiązek ten nie dotyczy psów przewodników osób niewidomych.

- zwolnienie psa ze smyczy jest dozwolone tylko z nałożonym kagańcem oraz w miejscach mało uczęszczanych pod warunkiem, że opiekun ma możliwość sprawowania bezpośredniej kontroli nad jego zachowaniem. Nie wolno zwalniać ze smyczy psów ras uznawanych za agresywne, ich mieszańców oraz innych zagrażających otoczeniu.

W oparciu o powyższe zarzuty Prokurator Rejonowy w Wieluniu wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zaskarżonej części.

W uzasadnieniu skargi prokurator wskazał, że w załączniku do zaskarżonej uchwały, stanowiącym Regulamin czystości i porządku na terenie Gminy Pajęczno, w "§ 16 ust. 2" wskazano, że psy muszą być wyprowadzane na uwięzi i tylko przez osoby, które są w stanie sprawować odpowiedni nadzór nad zwierzęciem, a psy ras uznawanych za agresywne, ich mieszańce oraz inne zagrażające otoczeniu, wyłącznie przez osoby dorosłe. Obowiązek ten nie dotyczy psów przewodników osób niewidomych. W "§ 16 ust. 3" wskazano, że zwolnienie psa ze smyczy jest dozwolone tylko z nałożonym kagańcem oraz w miejscach mało uczęszczanych pod warunkiem, że opiekun ma możliwość sprawowania bezpośredniej kontroli nad jego zachowaniem. Nie wolno zwalniać ze smyczy psów ras uznawanych za agresywne, ich mieszańców oraz innych zagrażających otoczeniu. Zdaniem prokuratora, nakładając na właściciela psa taki obowiązek rada gminy, ograniczyła jego swobodę poruszania się. Nie w każdej przecież sytuacji i na pewno nie dotyczy to każdego psa, mając na uwadze jego wiek, stan zdrowia czy rasę, konieczne jest zastosowanie smyczy przy wyprowadzaniu psa, czy też kagańca, gdy pies jest zwolniony ze smyczy. Ustawa nie upoważnia organu gminy do nałożenia na właściciela psa obowiązków wyprowadzania ich na smyczy lub w kagańcu. Rolą rady gminy było ustanowienie takiego sposobu postępowania ze zwierzętami domowymi, aby ich pobyt na terenie przeznaczonym do wspólnego użytku nie był uciążliwy i nie zagrażał znajdującym się tam osobom. Obowiązek stosowania smyczy i kagańca wobec psa został sformułowany w sposób kategoryczny i niedopuszczający wyjątków, bez jakiegokolwiek uwzględnienia specyficznych cech psa, jego wieku, rasy czy stanu zdrowia i bardziej rygorystycznie niż w aktach rangi ustawy, tj. ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. W pewnych sytuacjach kategoryczny obowiązek stosowania smyczy i kagańca, będzie mógł prowadzić do zachowań niehumanitarnych.

Strona 1/11