Dnia 22 kwietnia 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi -Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Anna Stępień (spr.), Sędzia NSA: Grzegorz Szkudlarek, p.o. Sędziego WSA: Renata Kubot - Szustowska, Protokolant: ref. staż Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2004 roku na rozprawie przy udziale - sprawy ze skarg M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego oraz na decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...] , nr [...], 2. odrzuca skargę na decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...] , Nr [...].
Decyzją z dnia [...] Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. na podstawie art. 27 ust. 1, 2, 3, 3a w związku z art. 2, art. 4, art. 43 ust. 1, 3, 6 ustawy z dnia 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej ( t.j. Dz.U. z 1998r. Nr 64, poz. 414 ze zm.) odmówił przyznania zasiłku stałego z pomocy społecznej M. P.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ I instancji podał, że M. P. mieszka wspólnie z żoną oraz 3 dzieci w wieku szkolnym. Udokumentowany dochód rodziny stanowi renta M. P. wraz z zasiłkami rodzinnymi i pielęgnacyjnym w wysokości 781,54 zł netto oraz dochody z pracy dorywczej żony wnioskodawcy w wysokości 400,00 zł, co daje łączny miesięczny dochód rodziny na poziomie 1181,54 zł, gdy kryterium dochodowe wyliczone zgodnie z art. 4 ustawy o pomocy społecznej wynosi 1426 zł.
Jednakże, powołując się na treść art. 27 ust. 1 wskazanej ustawy, organ stwierdził, że pomimo tego, iż rodzina M. P. spełnia kryterium dochodowe, zasiłek stały mu nie przysługuje. Podniesiono bowiem, że zarówno M. P., jak i jego żona nie wychowują dziecka, którego stan zdrowia uprawniałby do otrzymania zasiłku stałego, a ponadto M. P. jest inwalidą II grupy, a więc osobą całkowicie niezdolną do pracy.
Od powyższej decyzji M. P. wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. odwołanie, podnosząc, iż jest całkowicie niezdolny do pracy, stan jego zdrowia systematycznie się pogarsza, zaś dochód na osobę w rodzinie nie przekracza najniższej emerytury lub renty. Poza tym podał on, że dwóch jego synów wymaga stałej opieki lekarskiej oraz ciągłego przyjmowania leków. Renta inwalidzka, którą otrzymuje, wystarcza jedynie na leki, dojazdy do lekarzy i na zabiegi rehabilitacyjne. Natomiast z powodu stanu zdrowia syna D. zmuszeni są wynajmować mieszkanie, które aktualnie wymaga remontu.
W konkluzji odwołujący się stwierdził, iż dochód, jaki uzyskuje jego rodzina, jest zbyt niski, aby mógł zaspokoić jej podstawowe potrzeby socjalno - bytowe.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W jej uzasadnieniu, powołując się na treść art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej ( Dz.U. z 1998r. Nr 64, poz. 414 ze zm.) organ odwoławczy podniósł, iż z zebranego w sprawie materiału wynika, że M. P. spełnia wyłącznie jedną spośród trzech obowiązkowych przesłanek wymienionych w tym przepisie. Mieszka on i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną oraz trojgiem dzieci. Udokumentowany dochód rodziny wynosi 1.181,54 zł, natomiast ustawowe kryterium uprawniające do przyznania zasiłku stanowi kwotę 2.139 zł. Jednakże, zdaniem organu II instancji, nie zostały spełnione dwie pozostałe przesłanki, gdyż M. P. nie jest "osobą zdolną do podjęcia pracy" w rozumieniu art. 2a ust. 1 pkt 4 ustawy o pomocy społecznej, z uwagi na orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności, a z ZUS pobiera rentę. Ponadto orzeczenia wydane przez Powiatowy Zespół d/s Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w R. o niepełnosprawności dzieci D. i C. P. nie zawierają wskazań, o których mowa w art. 6b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.