1. Służebność mieszkania jest ograniczonym prawem rzeczowym /art. 301 Kc/, do którego ochrony stosuje się przepisy o ochronie własności. Oznacza to, iż osobie mającej takie prawo przysługują roszczenia takie jak właścicielowi a mianowicie te które zostały określone w art. 222 i nast. Kc. Nie przysługują jej natomiast wszystkie uprawnienia jakie posiada właściciel w tym i uprawnienie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Skoro zatem skarżącym nie przysługuje prawo do dysponowania nieruchomością to tym samym nie jest wymagana ich zgoda na rozbudowę budynku mieszkalnego przez właściciela.
2. Przepis par. 13 ust. 1 rozporządzenia z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140/ dotyczy zachowania odległości projektowanego budynku od innych obiektów budowlanych. Z przepisu tego nie wynika natomiast, iż ma on zastosowanie przy rozbudowie istniejącego obiektu budowlanego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie przy udziale (...) sprawy ze skargi Stanisława i Józefy S. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 15 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę - oddala skargę.
Decyzją (...) z dnia 24 września 2002 r. Starosta Powiatu O. na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ oraz art. 104 Kpa zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego i budowę bezodpływowego zbiornika na ścieki sanitarne w miejscowości K. 17 dla Beaty K.
W uzasadnieniu stwierdzono, iż inwestor złożył wniosek o wydanie pozwolenia na budowę w terminie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wykazał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane i przedłożył kompletny projekt budowlany. Wobec spełnienia wymagań określonych w art. 35 i art. 32 ust. 4 prawa budowlanego organ administracji orzekł jak w sentencji decyzji.
Od wymienionej decyzji odwołanie złożyli Józefa i Stanisław S. podnosząc, iż jest ona krzywdząca.
W uzasadnieniu stwierdzono, iż konstrukcja starego budynku jest słaba i może nie wytrzymać rozbudowy. Nadto zlikwidowane zostanie jedno okno w kuchni zajmowanej przez odwołujących. Odwołujący się nie wyrażają zgody na rozbudowę istniejącego budynku.
Decyzją (...) z dnia 15 listopada 2002 r. Wojewoda Ł. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa w związku z art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ utrzymał w mocy zaskarżoną decyzje organu administracji I instancji.
W uzasadnieniu stwierdzono, iż obiekt budowlany ma zostać wzniesiony na nieruchomości należącej do Beaty K. Stosownie do załączonej do akt sprawy opinii technicznej dotyczącej planowanej rozbudowy istniejącego budynku mieszkalnego, stan techniczny przedmiotowego obiektu pozwala na jej przeprowadzenie bez konieczności dokonywania dodatkowych wzmocnień lub zabezpieczeń istniejącego budynku. Istniejące otwory okienne w kuchni zajmowanej przez odwołujących nie będą zamurowane.
Stosownie do postanowień art. 32 ust. 4 ustawy Prawo budowlane pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył wniosek w tej sprawie w terminie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz wykazał prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, a zgodnie z art. 35 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza: zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego i wymaganiami ochrony środowiska, wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, kompletność projektu i wymagane uprawnienia budowlane projektanta. Zaskarżona decyzja spełnia wymogi określone w wymienionych przepisach. Mając to na uwadze organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Na wymienioną decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyli Józefa i Stanisław S. podnosząc, iż narusza ona przepisy prawa budowlanego oraz przepisy Kodeksu cywilnego a w szczególności dotyczące służebności mieszkania. Skarżący nie wyrażają zgody na rozbudowę budynku. Wskutek rozbudowy zastawione zostanie ich okno kuchenne i będzie ograniczony dostęp światła do kuchni. Rozebrany zostanie także ganek zaś fundament pod istniejącym budynkiem jest słaby i może nie wytrzymać rozbudowy. W konkluzji skarżący wnosili o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu administracji I instancji.