Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody Ł. w przedmiocie odstąpienia od rozpoznania sprawy zasiłku celowego~1/ stwierdza nieważność decyzji (...),~2/ uchyla decyzję (...) i utrzymaną nią w mocy decyzję Zastępcy Kierownika Filii Ł.
Tezy

Kodeks postępowania administracyjnego nie zna instytucji odstępowania od rozpatrzenia sprawy po wniesieniu podania, spełniającego wymogi ustawowe, w sytuacji gdy powodem nierozpatrzenia sprawy jest niemożność wykonania przez organ ustawowego obowiązku także z uwagi na działanie lub brak działania strony.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jadwigi K. na decyzję Wojewody Ł. z dnia 30 czerwca 1998 r. (...) oraz z dnia 2 lipca 1998 r. (...) w przedmiocie odstąpienia od rozpoznania sprawy zasiłku celowego

1/ stwierdza nieważność decyzji z dnia 2 lipca 1998 r. (...),

2/ uchyla decyzję z dnia 30 czerwca 1998 r. (...) i utrzymaną nią w mocy decyzję Zastępcy Kierownika Filii Ł.-B. Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, z dnia 24 kwietnia 1998 r. (...).

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Łodzi
Uzasadnienie strona 1/2

Wojewoda Ł. decyzją z dnia 30 czerwca 1998 r.(...), po rozpatrzeniu odwołania Jadwigi K. od decyzji upoważnionego zastępcy Kierownika Filii Ł.-B. Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. z dnia 24 kwietnia 1998 r. (...) o odstąpieniu od rozpatrzenia sprawy przyznania zasiłku okresowego w styczniu 1998 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wyjaśniono, że decyzja organu I instancji została oparta na art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414/ stanowiącym, że decyzja o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia wymaga przeprowadzenia uprzednio wywiadu środowiskowego /rodzinnego/ a wywiad przeprowadza pracownik socjalny. Pismo Jadwigi K. z dnia 12 maja 1998 r. organ odwoławczy potraktował jako odwołanie od decyzji z dnia 24 kwietnia 1998 r. w związku z wcześniejszym pismem J.K. i treścią odpowiedzi Dyrektora Wojewódzkiego Zespołu Pomocy Społecznej w Ł. z dnia 30 marca 1998 r.

Decyzja I instancji jest trafna, bo wywiad rodzinny nie został przeprowadzony z przyczyn leżących po stronie J.K. W odwołaniu J.K. wyjaśniła, że jest to następstwem zadrażnień. J.K. niepotrzebnie potraktowała w zindywidualizowany sposób, jako podważanie jej wiarygodności, realizowane przez pracownika socjalnego obowiązki ustawowe określone w przepisie art. 43 ust. 3 powołanej ustawy. Osoba ubiegająca się o świadczenie pieniężne jest obowiązana do współdziałania z pracownikiem socjalnym, a zakres i formy współdziałania określa kierownik ośrodka pomocy społecznej lub upoważniony przez niego pracownik socjalny. Przepis art. 43 ust. 5 ustawy stanowi, że pracownik przeprowadzający wywiad może domagać się od osoby lub rodziny ubiegającej się o pomoc złożenia oświadczenia o dochodach i stanie majątkowym. Odmowa złożenia oświadczenia jest podstawą wydania decyzji o odmowie przeprowadzenia świadczenia. W tej sytuacji a także z uwagi na to, że odwołanie stanowi opis okoliczności narastającego konfliktu pomiędzy J.K. a niektórymi pracownikami organu I instancji, brak było podstaw do uwzględnienia odwołania.

Kolejną decyzją z dnia 2 lipca 1998 r. (...)Wojewoda Ł., na podstawie art. 139 par. 1 Kpa, art. 43 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej z dnia 29 listopada 1990 r. /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414/ oraz par. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 24 lipca 1997 r. w sprawie sposobu przeprowadzania wywiadu środowiskowego/rodzinnego/,wzoru kwestionariusza wywiadu oraz oświadczenia o stanie majątkowym, rodzaju dokumentów wymaganych do przyznania renty socjalnej, a także wzoru legitymacji pracownika socjalnego, po rozpatrzeniu odwołania Jadwigi K. od decyzji upoważnionego Kierownika Filii Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Ł.-B. z dnia 24 kwietnia 1998 r. (...) utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wyjaśnił, że podstawą odstąpienia od rozpatrzenia sprawy była niemożność przeprowadzenia wywiadu środowiskowego powodująca brak podstaw do wydania decyzji w przedmiocie przyznania pomocy finansowej. W myśl art. 43 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej bezwzględną przesłanką wydania decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania pomocy jest uprzednie przeprowadzenie wywiadu środowiskowego przez pracownika socjalnego. Wywiad przeprowadza się w miejscu zamieszkania osoby zainteresowanej lub rodziny albo w miejscu jej pobytu. Z materiału sprawy wynika, że pracownik socjalny kilkakrotnie próbował przeprowadzić wywiad w miejscu zamieszkania J.K., jednakże nie zastał jej ani razu. Za każdym razem pracownik pod nieobecność strony zostawiał informację o próbie przeprowadzania wywiadu i prośbę o pilne skontaktowanie się. Wobec bierności strony było to niemożliwe a w konsekwencji niemożliwe było wydanie merytorycznej decyzji w przedmiocie przyznania świadczenia.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Łodzi