1. Niezgodne z prawem jest nakazywanie zamurowania samowolnie wykonanego otworu okiennego na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Przepis ten nie zezwala na usuwanie samowoli budowlanej w inny sposób niż przez rozbiórkę całości lub części obiektu.
2. Przeniesienie w umowie najmu odpowiedzialności za samowolę budowlaną na najemcę, nie może wywoływać skutków na gruncie przepisów prawa administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Mirosława A. na decyzję Wojewody K. z dnia 15 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
Decyzją z dnia 15 czerwca 1998 r., (...), Wojewoda K. po rozpatrzeniu odwołania Mirosława A. od decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w O.-W., z dnia 24 kwietnia 1998 r., (...) nakazującej wyżej wymienionemu rozbiórkę samowolnie wybudowanego pomieszczenia zaplecza sklepu motoryzacyjnego oraz zamurowanie pustakami szklanymi okna w granicy od strony zachodniej, w obiekcie zlokalizowanym w O.-W. przy ul. R., uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
W toku postępowania ustalono, iż inwestor Mirosław A., na działce nr 36/13 położonej przy ul. R. w O.-W., której jest użytkownikiem wieczystym, rozbudował istniejący budynek pawilonu handlowego. Obiekt ten został wykonany na podstawie prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przez Prezydenta Miasta O.-W. w dniu 11 lipca 1997 r. Po zgłoszeniu zawiadomienia o zakończeniu budowy, inspektor Oddziału Nadzoru Budowlanego Urzędu Rejonowego w O.-W., dokonując oględzin stwierdził, że przedmiotowy obiekt został usytuowany zgodnie z planem zagospodarowania działki, co potwierdza przedłożona geodezyjna mapa powykonawcza. Dokonano jednak odstępstw od projektu budowlanego, będącego załącznikiem do decyzji o pozwoleniu na budowę. Powiększono zaplecze o dodatkowe pomieszczenie o wymiarach 4 x 5,1 m oraz wykonano zasiek na opał z betonowych płyt ogrodzeniowych. W ścianie zachodniej budynku wzniesionego zgodnie z pozwoleniem, usytuowanej w granicy działki z nieruchomością nr 36/12 wykonany został otwór okienny. W przytoczonym stanie faktycznym, Kierownik Urzędu Rejonowego decyzją z dnia 24 kwietnia 1998 r., (...) nakazał Mirosławowi A., w trybie art. 48 ustawy Prawo budowlane rozbiórkę ww. pomieszczenia i zamurowanie okna.
Od powyższego rozstrzygnięcie Mirosław A. złożył odwołanie podnosząc, że to nie on, a najemca Jan O. zrealizował i sfinansował przedmiotową inwestycję. Najemca jest także sprawcą samowoli budowlanej. Do niego powinna być zatem skierowana decyzja nakazująca rozbiórkę.
Organ odwoławczy wydając decyzję na podstawie art. 138 par. 2 Kpa, w jej uzasadnieniu podniósł, iż przedmiotowa inwestycja była realizowana na podstawie prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę. Roboty budowlane, objęte nakazem rozbiórki zawartym w decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w O.-W., nie są zatem samowolą budowlaną w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, lecz w sposób istotny odbiegają jedynie od ustaleń i warunków określonych w ww. pozwoleniu na budowę. Stosunki gospodarcze pomiędzy Mirosławem A. a najemcą Janem O. wynikają z odrębnych umów cywilnoprawnych i ewentualne spory w tej materii winy być rozstrzygane przez właściwe sądy powszechne. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, organ I instancji winien ponownie merytorycznie rozpatrzyć sprawę w celu usunięcia wadliwości prowadzonego postępowania.