Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody K. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego
Tezy

Decyzja o odmowie przyznania lub wstrzymania świadczeń pieniężnych na podstawie art. 6 ust. 1 lit "a" ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /tj. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ ma charakter uznaniowy.

Przepis art. 6 ust. 1 lit. "a" ustawy o pomocy społecznej nie może być interpretowany w oderwaniu od innych przepisów tej ustawy jak też w sposób niezgodny z celami pomocy społecznej.

W szczególności organy administracji publicznej orzekając na podstawie art. 6 ust. 1 lit. "a" powołanej wyżej ustawy winny mieć na uwadze obwarowanie, jakie ustawodawca zamieścił w art. 6 ust. 2 tej ustawy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Jolanty D. na decyzję Wojewody K. z dnia 26 czerwca 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego - uchyla zaskarżoną decyzję.

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Łodzi
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia 22 maja 1998 r. (...), wydaną na podstawie art. 31 i art. 43 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./, Kierownik Działu Pomocy Środowiskowej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. odmówił Jolancie D. przyznania zasiłku okresowego.

W uzasadnieniu decyzji podano, iż dochód rodziny Jolanty D. w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku wynosił 220,85 zł i był niższy od kryterium dochodowego ustalonego dla rodziny na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej tj. kwoty 880 zł. Jolanta D. jest osobą bezrobotną zarejestrowaną w RUP od dnia 1 grudnia 1994 r. bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Córka Wioletta, pozostająca we wspólnym gospodarstwie domowym, otrzymała w dniu 9 kwietnia 1998 r. z RUP propozycję pracy zgodnie z wyuczonym zawodem sprzedawcy w sklepie "H." i odmówiła jej przyjęcia. Z uwagi na fakt, że była to druga odmowa podjęcia pracy Wioletta D. z dniem 10 kwietnia utraciła status osoby bezrobotnej. W tak trudnej sytuacji materialnej rodziny dwukrotna odmowa podjęcia pracy przez córkę świadczy o braku zainteresowania poprawą sytuacji materialnej rodziny. W myśl art. 6 ust. 1a ustawy o pomocy społecznej brak współudziału w rozwiązywaniu trudnej sytuacji stanowi podstawę do odmowy przyznania świadczeń z pomocy społecznej.

Wojewoda K. decyzją z dnia 26 czerwca 1998 r. (...) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż zgodnie z art. 6 ust. 1 a ustawy o pomocy społecznej brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji, a także nie uzasadniona odmowa podjęcia pracy przez osobę bezrobotną, mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej. Zakres i formy współdziałania określa kierownik ośrodka pomocy społecznej lub upoważniony przez niego pracownik socjalny.

Odwołująca się podniosła, że odmowa przyjęcia przez córkę propozycji pracy była uzasadniona z uwagi na kontynuowanie nauki w systemie zaocznym.

Zdaniem organu II instancji odmowa podjęcia pracy w wyuczonym zawodzie w przypadku pozostawania w trudnej sytuacji życiowej, która skłoniła rodzinę do wystąpienia o pomoc społeczną z tytułu bezrobocia, gdy jedynym stałym źródłem dochodu są zasiłki rodzinne na dwoje dzieci i dodatek mieszkaniowy, jest nie uzasadniona. Będąc w trudnej sytuacji materialnej w przypadku otrzymania propozycji pracy w wyuczonym zawodzie córka winna w pierwszej kolejności rozważyć możliwość zmiany systemu nauki np. eksternistycznie, a nie odmówić podjęcia pracy, która z pewnością przyczyniłaby się do poprawy sytuacji socjalno-bytowej rodziny.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. w Łodzi