Dnia 8 września 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Protokolant st. specjalista Lidia Porczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2017 roku sprawy ze skargi G. C. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie o wymierzeniu kary z tytułu nieprawidłowości w związku z budową budynku - oddala skargę. a.bł.
Postanowieniem z dnia [...]., nr [...], [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł, na podstawie art. 58 § 1 i art. 59 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016r., poz. 23) - w skrócie: "K.p.a." - odmówił G. C. przywrócenia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie wymierzenia kary w wysokości 61.000 zł za stwierdzone w trakcie obowiązkowej kontroli nieprawidłowości w związku z budową budynku handlowo-usługowego z częścią mieszkalną zlokalizowanego na posesji przy ul. A 258 w Ł. (nr ew. dz. 12 obręb [...]).
Organ II instancji wyjaśnił, że przywrócenie terminu jest instytucją procesową mającą na celu ochronę jednostki przed negatywnymi skutkami uchybienia terminu dla podjęcia czynności procesowej przez stronę. Następnie organ odwoławczy w oparciu o art. 58 § 1 i § 2 K.p.a. wskazał, jakie przesłanki muszą zostać spełnione, aby właściwy organ administracji publicznej przywrócił wnioskodawcy uchybiony termin.
Dalej organ II instancji wyjaśnił, że w dniu 10 listopada 2016r. G. C. złożył osobiście w organie stopnia podstawowego wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...], nr [...] wraz z zażaleniem na to postanowienie. Wnioskodawca jako przyczynę świadczącą o braku winy w uchybieniu terminu do złożenia zażalenia wskazał, że ustanowiony pełnomocnik nadużył jego zaufania i bez uzgodnienia ze nim doprowadził do kontroli obowiązkowej. Ustanowiony pełnomocnik nie jest prawnikiem i niestety nie zdawał sobie sprawy z takiego działania, a tym bardziej rozstrzygnięcia zawartego w postanowieniu i nie przekazał mu tego postanowienia ani decyzji. Zarówno decyzja jak i postanowienie dotyczą całego budynku tj. wraz z częścią mieszkalną. Mimo to organ wysłał te rozstrzygnięcia do pełnomocnika, a nie do niego. Zdaniem wnioskodawcy, wskazane wyżej pełnomocnictwo nie obejmowało swym zakresem kwestii nałożonej kary. Pełnomocnik deklarował, że nie będzie żadnych problemów z odbiorem budynku. Niestety do dnia mojej wizyty w Inspektoracie nie przekazał mu skierowanego do niego decyzji i postanowienia.
Organ odwoławczy podkreślił następnie, że A. S. - pełnomocnik G. C., postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...], nr [...], otrzymał w dniu 10 października 2016r., o czym świadczy zwrotne potwierdzenie odbioru. Natomiast zażalenie na ww. postanowienie, jak wynika z dokumentów, G. C. złożył osobiście w siedzibie organu I instancji w dniu 10 listopada 2016r., a zatem z uchybieniem siedmiodniowego terminu, określonego w pouczeniu zawartym w przedmiotowym postanowieniu, przewidzianego w art. 141 § 2 K.p.a., na wniesienie zażalenia, który to termin upłynął w dniu 17 października 2016r. i dzień ten nie był dniem ustawowo wolnym od pracy.