Dnia 17 kwietnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędzia WSA Jolanta Rosińska Protokolant starszy sekretarz sądowy Aleksandra Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2014 roku sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego uchyla zaskarżoną decyzję. a.bł.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpoznaniu odwołania A. K., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...], nr [...] o odmowie przyznania świadczenia w formie specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:
W dniu 10 lipca 2013r. A. K. wystąpił do organu pierwszej instancji z wnioskiem o przyznanie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną żoną - D. K..
Po rozpoznaniu powyższego wniosku organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] odmówił przyznania A. K. prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad żoną, na okres od dnia 1 lipca do dnia 31 października 2013r.. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 3 pkt 21 lit. "a", art. 16a ust. 1, 2, 3 i 4 pkt 2, art. 20 oraz art. 24 ust. 1 i 2a ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006r. Nr 139, poz. 992 ze zm., dalej także jako: "u.ś.r."). W motywach decyzji organ wyjaśnił, iż wnioskodawca nie zrezygnował z zatrudnienia, ani innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Jak wynika z dokumentów załączonych do akt wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą do czerwca 2002r.. Drugim powodem odmowy przyznania świadczenia jest okoliczność, iż przekroczone zostało kryterium dochodowe o kwotę 9,51 zł, a nadto - w ocenie organu - nie ma podstaw do zastosowania przepisu art. 16a ust. 3 u.ś.r., który uprawnia do uzyskania świadczenia gdy dochód rodziny jest przekroczony o kwotę niższą niż najniższy zasiłek rodzinny pod warunkiem, że świadczenie przysługiwało w poprzednim okresie zasiłkowym. Z racji tego, że specjalny zasiłek opiekuńczy został wprowadzony do ustawy z dniem 1 stycznia 2013r. wnioskodawca będzie mógł skorzystać z regulacji art. 16a ust. 3 u.ś.r. dopiero w kolejnym okresie zasiłkowym.
W odwołaniu od tej decyzji A. K. wskazał, że korzystał ze świadczenia pielęgnacyjnego przyznanego mu bezterminowo. Następnie organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] stwierdził wygaśnięcie, z dniem 1 lipca 2013r., prawa do tegoż świadczenia. Dla odwołującego nie jest zrozumiałe dlaczego, w obliczu niezmienionego stanu faktycznego, w chwili obecnej nie spełnia on przesłanek do uzyskania specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Wskazaną na wstępie decyzją z dnia [...]. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267, dalej jako: "K.p.a."), utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W motywach rozstrzygnięcia organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania, a następnie wskazał, iż warunki nabywania prawa do świadczeń rodzinnych oraz zasady ustalania, przyznawania i wypłacania tych świadczeń określa ustawa o świadczeniach rodzinnych. Stosownie do art. 16a ust. 1 u.ś.r. specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012r., poz. 788 ze zm.) ciąży obowiązek alimentacyjny, jeżeli rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.