Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego
Sentencja

Dnia 19 kwietnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Protokolant specjalista Dominika Janicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2013 roku sprawy ze skargi G. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego oddala skargę. LS

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 158 § 1, w związku z art. 157 § 2, art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - w dalszej części uzasadnienia jako K.p.a.), odmówił G. M. stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] o odmowie przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej, utrzymanej w mocy decyzją z dnia [...].

Jak wynika z akt sprawy, G. M. w piśmie z dnia 5 czerwca 2012r. wniosła o przyznanie świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej. Decyzją z dnia [...], wskazując na art. 154 K.p.a., organ odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia [...]. W wyniku odwołania strony, decyzją z dnia [...] Kierownik Urzędu uchylił decyzję własną z dnia [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, podkreślając konieczność wyjaśnienia podstawy prawnej i treści żądania strony, zawartych we wniosku z dnia 5 czerwca 2012r..

W odpowiedzi na wezwanie organu, strona sprecyzowała, iż wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] stosownie do art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., gdyż została wydana z rażącym naruszeniem prawa wobec nieuwzględnienia orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.

W uzasadnieniu przywołanej na wstępie decyzji z dnia [...] Kierownik Urzędu stwierdził, iż wniosek strony oparty o przesłanki art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. nie zasługuje na uwzględnienie, zarówno z uwagi na brak przesłanki z pkt 2 jak i pozostałych wynikających z art. 156 § 1 K.p.a.. Organ wyjaśnił, iż w ocenie strony nastąpiło rażące naruszenie prawa, gdyż organ nie uwzględnił orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009r., w sprawie sygn. akt K 49/07. Przy czym przepis art. 2 pkt 2 ustawy został znowelizowany ustawą z dnia 25 lutego 2011r. o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Podstawą wydania decyzji z dnia [...] był zatem znowelizowany przepis art. 2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 31 maja 1996r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm. - dalej jako ustawa), zgodnie z którym represją w rozumieniu ustawy jest deportacja, to jest wywiezienie do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy w granicach terytorium państwa polskiego sprzed dnia 1 września 1939r. lub z tego terytorium na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939 - 1945. Kierownik podkreślił, iż w świetle powyższego decyzja, której stwierdzenia nieważności żąda strona została wydana zgodnie z prawem i w oparciu o obowiązujące przepisy.

Strona 1/5