Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia
Tezy

Rozstrzygnięcie sprawy w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa, od którego zależy rozpatrzenie sprawy egzekucji obowiązków wynikających z tej decyzji. W takim przypadku organy administracji publicznej są zobowiązane do zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie przy udziale (...) sprawy ze skargi Jolanty S. i Zbigniewa S. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia 8 lipca 1999 r. (...) w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia - uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. (...) z dnia 17 maja 1999 r., (...).

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem (...) z dnia 17 maja 1999 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w O. na podstawie art. 116 i art. 119 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ nałożył na Jolantę S. i Zbigniewa S. grzywnę w celu przymuszenia w wysokości 2.000 zł z powodu uchylania się od wykonania obowiązku określonego w decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w P. (...) z dnia 12 stycznia 1998 r. Jednocześnie wezwano Jolantę i Zbigniewa S. do wpłacenia grzywny w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia oraz wykonania określonego w tytule wykonawczym obowiązku w terminie 7 dni gdyż w przeciwnym razie będą nakładane dalsze grzywny w tej samej lub wyższej wysokości albo zostanie zastosowany inny środek egzekucyjny.

Na wymienione postanowienie zażalenie wniósł Zbigniew S. podnosząc, iż decyzje wydane w niniejszej sprawie stanowią rażące naruszenie prawa. Winę za powstałą sytuację ponosi projektant obiektu budowlanego i jego winno się obciążyć kosztami. Zaskarżone postanowienie jest bezzasadne.

Postanowieniem (...) z dnia 8 lipca 1999 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu podniesiono, iż Zbigniew S. realizując obiekt budowlany bez nadzoru kierownika budowy doprowadził do odstępstw skutkujących wydanym dnia 13 listopada 1997 r. postanowieniem Kierownika Urzędu Rejonowego w P. oraz decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w P. z dnia 12 stycznia 1998 r. Zarówno wymienione postanowienie jak i decyzja nie zostały zaskarżone. Domniemane błędy projektanta i organu wydającego pozwolenie nie mają wpływu na rozstrzygnięcie sprawy gdyż niniejsze postępowanie wynika ze skutków poczynionych przez inwestora odstępstw od zatwierdzonego projektu. Mając to na uwadze organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Na wymieniona decyzję skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnieśli Jolanta i Zbigniew S.

W uzasadnieniu skarżący podnieśli, iż decyzja Kierownika Urzędu Rejonowego w P. z dnia 12 stycznia 1998 r. była niezgodna z prawem gdyż nie odstąpili oni od warunków pozwolenia na budowę lecz nieprawidłowy był projekt techniczny i nieprawidłowe było pozwolenie na budowę. Budynek został zaprojektowany pod linią energetyczną i jest to wina projektanta i organu wydającego pozwolenie na budowę. Nadto obowiązki w decyzji z dnia 12 stycznia 1998 r. zostały nieprecyzyjnie określone i postanowienie nie powinno zostać wydane. W konkluzji skarżący wnosili o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Na rozprawie w dniu 12 lutego 2003 r. Zbigniew S. oświadczył, iż w dniu 12 grudnia 1998 r. złożył do Wojewody R. wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji z 12 stycznia 1998 r. lecz nie otrzymał na nie odpowiedzi. W dniu 16 lipca 1999 r. złożył ponowny wniosek i decyzją z dnia 28 marca 2000 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji zaś Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z 19 maja 2000 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2002 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił tę decyzję i decyzją z dnia 14 października 2002 r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego ponownie utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Na tę decyzję Zbigniew S. złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Strona 1/2