Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Lutomiersk w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w obrębach geodezyjnych Florentynów, Bechcice, Kolonia Bechcice w Gminie Lutomiersk
Sentencja

Dnia 20 grudnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA: Anna Stępień Sędziowie Sędzia WSA: Czesława Nowak - Kolczyńska Sędzia WSA: Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2012 roku przy udziale --- sprawy ze skargi J. K. i J. K. na uchwałę Rady Gminy Lutomiersk z dnia 12 maja 2011 roku, Nr IX/57/11 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w obrębach geodezyjnych Florentynów, Bechcice, Kolonia Bechcice w Gminie Lutomiersk 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w § 21 w części oznaczonej w tabeli liczbą porządkową 5, 6, 8, 9, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 23, 25, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41 i 42; 2. oddala skargę w pozostałej części; 3. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu, w zakresie określonym w punkcie pierwszym, do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 4. zasądza od organu - Rady Gminy Lutomiersk solidarnie na rzecz skarżących - J. K. i J. K. kwotę 834 (osiemset trzydzieści cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/14

J. K. i J. K. zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na uchwałę Rady Gminy Lutomiersk z dnia 12 maja 2011 roku, Nr IX/57/11 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w obrębach geodezyjnych Florentynów, Bechcice, Kolonia Bechcice w Gminie Lutomiersk.

Uchwale zarzucili naruszenie:

- art. 21 ust. 1 i 2, art. 32 ust. 1, art. 64 ust. 1, 2 i 3 Konstytucji RP;

- art. 1, art. 7 ust. 2, art. 13 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 13 ust. 2 pkt 1 i 2, art. 20 pkt 3, 4, 5, 7 i 19 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 roku, Nr 19, poz. 115 ze zm.);

- art. 15 ust. 1 i ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.);

- art. 6 i art. 112 i nast. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami, Dz. U. z 2010 roku, Nr 102, póz. 651);

- postanowień zawartych na stronach 67 - 79 uchwały Rady Gminy Lutomiersk z dnia 21 czerwca 2005r., Nr XXXI 11/241/2005 - Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Lutomiersk.

Jednocześnie wnieśli o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi wyjaśnili, że miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonym przez Radę Gminy Lutomiersk w dniu 12 maja 2011 roku zaskarżoną uchwałą, znajdują się przepisy, które naruszają przepisy prawa powszechnie obowiązującego. Odnosząc się kolejno do poszczególnych elementów uchwały, wskazali, iż:

- w § 5 pkt 1 uchwały przewidziano, że tereny oznaczone symbolem KDG, KDL, KDD, KDP stanowić będą istniejące lub projektowane drogi publiczne oraz inwestycje infrastrukturalne. Przepis ten, ani następne nie wskazują, które z terenów przeznaczono pod inwestycje infrastrukturalne. Nie wskazano też, na czym owe inwestycje te miałyby polegać, jaki rodzaj inwestycji mieści się w tym pojęciu. Ponadto, w przepisie tym stwierdzono, że wymienione tereny wykorzystywane być mogą również jako drogi publiczne istniejące lub projektowane.

Skarżący zauważyli, iż przepisy, konkretnie art. 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie dopuszczają ustalania w drodze planu miejscowego dróg innych, niż publiczne. Dalej wyjaśniono, iż zakwalifikowanie określonej drogi do kategorii dróg publicznych rodzi szereg praw i obowiązków publicznoprawnych: m. in. uprawnia każdego do korzysta takiej drogi (art. 1 ustawy o drogach publicznych), jednocześnie umożliwiając zarządcy np. pobieranie opłat z tytułu korzystania z takiej drogi (art. 13 ust. 1 p 2, art. 13 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o drogach publicznych) oraz zobowiązuje jednocześnie zarządcę drogi do administrowania drogą i utrzymywania należytego stanu pasa drogowego (art. 20 pkt 3, 4, 5, 7 - 19 ustawy). Ponadto jak wskazali, w sytuacji, gdy wyznaczony w planie miejscowym pas drogowy obejmuje także grunty stanowiące własność innych niż gmina podmiotów, przepis planu staje się podstawą prawną wywłaszczenia takich nieruchomości w całości lub części (art. 112 i następne ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Strona 1/14