Dnia 22 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Jolanta Rosińska Protokolant asystent sędziego Agnieszka Gortych-Ratajczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2011 roku sprawy ze skargi J. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej opłatę planistyczną 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia [...] Nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz skarżącego J. D. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
II SA/Łd 1062/11
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją z dnia [...] Wójt Gminy N., działając na podstawie art. 36 ust. 4 i art. 37 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, orzekł o pobraniu od J. D. jednorazowej opłaty planistycznej w wysokości 109.408,50 złotych, z tytułu wzrostu wartości działki oznaczonej nr ewid. [...], położonej w miejscowości G. , gm. N., w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że uchwałą nr [...] Rady Gminy N. z dnia [...] (Dz. Urz. Woj. [...] z dnia [...]) na terenie gminy N. został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, obowiązujący od dnia 19 września 2005 r. W dniu 6 sierpnia 2007 r., na mocy aktu notarialnego [...], skarżący zbył nieruchomość położoną na obszarze gminy N. Zawiadomieniem z dnia [...] zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie pobrania od skarżącego opłaty z tytułu wzrostu wartości zbytej nieruchomości, spowodowanego uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wysokość opłaty została określona na kwotę 109.408,50 złotych jako równowartość 15% wartości wzrostu nieruchomości.
Pismem z dnia 14 marca 2011 r. J. D., w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 kpa, wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy N. z dnia [...]. W motywach wniosku strona podniosła, że zgodnie z art. 37 ust. 4 w zw. z art. 37 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, żądanie zapłaty opłaty planistycznej można zgłaszać w terminie 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy albo jego zmiana stały się obowiązujące. Przedmiotem żądania może być jedynie ustalona wartość tej opłaty, podobnie jak ustalona jest wartość zgłaszanego roszczenia. Z uwagi na administracyjnoprawny charakter opłaty, konieczne jest skonkretyzowanie jej kwoty w formie decyzji administracyjnej, nie wystarczy tylko wszczęcie postępowania administracyjnego. Dopiero po wydaniu konstytutywnej decyzji administracyjnej można mówić o opłacie, czyli żądaniu określonym i wymagalnym. Zdaniem strony, w dniu 19 września 2010 r. upłynął termin do wydania decyzji określającej wysokość opłaty planistycznej, gdyż w tym dniu upłynęło 5 lat od dnia, w którym plan miejscowy stał się obowiązujący. Skoro decyzja została wydana po upływie terminu, to w pełni uzasadnione było stwierdzenie, że została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 37 ust. 4 w zw. z art. 37 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., działając na podstawie art. 156 § 1, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 kpa oraz art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy N. z dnia [...] w przedmiocie ustalenia renty planistycznej.