Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Łoboz (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Nawara - Dubiel po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 listopada 2020 r. sprawy ze skargi Akademii [...] im[...] w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2020r. znak [...] w przedmiocie częściowego umorzenia postępowania, a to w zakresie działki ewidencyjnej nr [...] obr.[...].ewid. K. w K. oddala skargę.
Prezydent Miasta K. decyzją z dnia 27 stycznia 2020 r., znak: nr [...], na podstawie art. 104 i 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm.) w związku z art. 16 ust. 1a i art. 15 pkt 7) lit. a) ustawy z dnia 28 września 1991 roku o lasach (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 6) oraz w związku z § 1 pkt 7 lit. b) i § 2 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 25 sierpnia 1992 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu uznawania lasów za ochronne oraz szczegółowych zasad prowadzenia w nich gospodarki leśnej (Dz. U. z 1992 r. nr 67 poz. 337), umorzył częściowo postępowanie administracyjne w zakresie działki ewidencyjnej nr [...], obręb [...], jednostka ewidencyjna [...] w K. o powierzchni 0,1155 ha, w sprawie uznania za ochronny (kategoria ochronności: Lasy ochronne w granicach administracyjnych miast i w odległości do 10 km od granic administracyjnych miast liczących ponad 50 tyś. mieszkańców) lasu (Ls) o powierzchni 0,5903 ha położonego na działkach ewidencyjnych nr: [...]; 104, obręb [...] jednostka ewidencyjna [...] w K., będącego własnością Akademia [....]
W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 14 sierpnia 2019 r. Prezydent Miasta K. reprezentowany przez Dyrektora Zarządu Zieleni Miejskiej w K. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie uznania za ochronny (kategoria ochronności: Lasy ochronne w granicach administracyjnych miast i w odległości do 10 km od granic administracyjnych miast liczących ponad 50 tyś. mieszkańców) lasu (Ls) o powierzchni 0,5903 ha położonego na działkach ewidencyjnych nr: [...], obręb [...], jednostka ewidencyjna [...] w K., będącego własnością Akademia [....]
Wskazano, że według obowiązującego do dnia 31 grudnia 1991 r. art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. nr 11 poz. 79 ze zm.) grunty leśne znajdujące się w granicach administracyjnych miast, jak również w uzdrowiskach i na obszarach ochrony uzdrowiskowej o których mowa w przepisach o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym, zaliczało się do lasów ochronnych (ust. 1). Ponadto, jak stanowił ust. 2 tego artykułu, do lasów ochronnych zaliczało się: 1) grunty leśne znajdujące się w odległości do 10 km od granic administracyjnych miast liczących ponad 50 tyś. mieszkańców lub miast, w których zatrudnionych jest w przemyśle ponad 5 tyś. osób, oraz 2) lasy doświadczalne, drzewostany nasienne oraz lasy uznawane za ochronne w planach urządzenia gospodarstwa leśnego, sporządzanych na podstawie przepisów o państwowym gospodarstwie leśnym. Ustawa przewidywała (w tym zakresie nadal obowiązuje) także możliwość szczególną, polegającą na wyznaczaniu w uzasadnionych wypadkach lasów ochronnych wokół miast mniejszych niż określone w art. 11 ust. 2 pkt 1. W okresie obowiązywania ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych wskazany przepis art. 11 ust. 2 pkt 1 wywołał określone skutki prawne w zakresie, który został określony treścią art. 77 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach. Zgodnie z art. 77 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, lasy zaliczone do lasów ochronnych, na podstawie przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych, stają się lasami ochronnymi w rozumieniu ustawy. Z treści art. 77 wynika więc, że lasy spełniające wskazane kryterium zalicza się do lasów ochronnych z mocy prawa (uchwała NSA z dnia 4 marca 1996 r., sygn. akt OPK 1/96). Wobec powyższego uznanie lasu za ochronny lub pozbawienie go tego charakteru następuje w drodze odpowiedniego aktu wydanego przez właściwy w sprawie organ lub z mocy samego prawa. Jeżeli na dzień 31 grudnia 1991 r. objęty wnioskiem grunt stanowił las, który znajdował się w granicach administracyjnych miasta K. lub odległości do 10 km od jego granic administracyjnych, a następnie właściwy organ nie wydał decyzji pozbawiającej przedmiotowy las charakteru ochronnego, to należy uznać, że obecnie pozostaje on ochronnym z mocy samego prawa. Dodatkowo zasadność tego stanowiska wynika z tego, że przepis art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie uzależnia zaliczenia gruntów leśnych do lasów ochronnych od wydania aktu wykonawczego do ustawy ani też od wydania decyzji administracyjnej w sprawie zaliczenia lasu do lasów ochronnych. Brak podstaw prawnych w tym przepisie do wydania aktu wykonawczego oraz decyzji administracyjnej prowadzi do wniosku, że przepis ten bezpośrednio przesądzał, czy las był lasem ochronnym, czy też nie miał takiego charakteru (przy spełnieniu określonych przesłanek ustawowych).