Do robót budowlanych polegających na budowie obiektu budowlanego można zaliczyć położenie płyt chodnikowych dla urządzenia miejsc postojowych dla samochodu. Obiektem budowlanym może być także nałożenie na powierzchnie gruntu warstwy betonu, czy warstwy kamienno-żużlowej ale związanej betonem /wyroki NSA IV SA 887/90, II SA/Wr 895/97/. Samo natomiast wyłożenie gruntu żużlem nie jest jeszcze obiektem budowlanym do którego mogły by mieć zastosowanie przepisy prawa budowlanego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Kazimierza Ł. i Krzysztofa S. na decyzję Wojewody T. z dnia 7 kwietnia 1997 r. (...) w przedmiocie likwidacji bazy samochodów ciężarowych i przywrócenia nawierzchni gruntu do stanu pierwotnego - uchyla zaskarżoną decyzję jak i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; (...).
Decyzją z dnia 4.02.1997 r. (...) Urząd Rejonowy w B. działając na podstawie art. 37 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229/ w związku z art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. /Dz.U. nr 89 poz. 414/ nakazał Kazimierzowi Ł. "zlikwidować bazę samochodów ciężarowych i przywrócić nawierzchnię dz. nr 897/1 do stanu pierwotnego ". W uzasadnieniu podniesiono, że Kazimierz Ł. w okresie obowiązywania prawa budowlanego z 1974 r. dokonał utwardzenia dz. nr 897/1 położonej w M. a następnie urządził na tejże działce "bazę samochodów ciężarowych bez wymaganego pozwolenia na budowę ". Baza, na której oprócz parkowania dokonuję się napraw i konserwacji samochodów, sąsiaduje bezpośrednio od strony wschodniej z zabudową mieszkalno-gospodarczą, korzystanie z niej stanowi zagrożenie dla ruchu kołowego a poza tym jest niezgodna z ustaleniami planu MPO Miasta i Gminy N. W.
W aktach sprawy znajduje się protokół wizji lokalnej z dnia 26.08.1996 r. sporządzony w obecności stron z którego wynika, że Kazimierz Łącki "wybudował ogrodzenie trwałe w odległości 70 cm od granicy dz. nr 898, 899 oraz urządził plac postojowy dla samochodów ciężarowych na dz. nr 897/l bez wymaganego pozwolenia, oraz wyłączenia z produkcji rolnej plac utwardzony żużlem wielkopiecowym i tłuczniem kamiennym".
Po rozpoznaniu odwołania Kazimierza Ł. Wojewoda T. decyzją z 7.04.1997 r. (...) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Wojewoda podniósł, iż:
- samowolnie urządzona baza samochodów ciężarowych w latach 1992/93 koliduje z ustaleniami planu przestrzennego zagospodarowania Gminy N. W. o czym mowa w decyzji organu I instancji, przedmiotowa baza, na której oprócz parkowania dokonuje się napraw i konserwacji samochodów znajduje się w bezpośredniej bliskości budynku mieszkalnego B. J. K,
- wjazd na bazę znajduje się bezpośrednio przy skrzyżowaniu dróg krajowych w związku z tym korzystanie z bazy może powodować zagrożenie dla ruchu kołowego a także pieszych /dzieci/, jako, że przy skrzyżowaniu znajduje się budynek szkoły podstawowej,
- urządzona baza samochodowa w świetle przepisów prawa budowlanego jest "budowlą" a tym samym "obiektem budowlanym" - w związku z czym prawidłowa jest podstawa prawna decyzji organu I instancji odwołująca się do art. 37 prawa budowlanego z 1974 r. w związku z art. 103 ust. 2 prawa budowlanego z 1994 r. Jako podstawę prawną swego rozstrzygnięcia organ II instancji powołał przepisy art. 84 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane oraz art. 138 par. 1 pkt. 1 Kpa.
Na powyższą decyzję Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego złożyli Kazimierz Ł. i Krzysztof S., zarzucając jej rażące naruszenie prawa, a w szczególności art. 107 Kpa poprzez brak podania podstawy prawnej. Z ostrożności procesowej podnieśli, że zaskarżona decyzja nie opiera się na prawdziwych faktach bowiem powołując się na plany zagospodarowania przestrzennego pominięto ich drugą część, która mówi o uzupełniających i dopuszczalnych "rodzajach użytkowania" a z niej wynika "prawo do lokalizacji urządzeń infrastruktury technicznej i komunikacji, co właśnie czynią skarżący".