Skarga Tadeusza F. na postanowienie Wojewody K. w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie o wymeldowanie i na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz.368 ze zm./ uchylił zaskarżone postanowienie i utrzymane przez nie w mocy postanowienie organu Prezydenta Miasta K. , a także
Tezy

Wystąpienie organu administracji do sądu powszechnego z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby nieobecnej /art. 34 par. 1 Kpa/ nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie przepisu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Tadeusza F. na postanowienie Wojewody K. z dnia 8 grudnia 1997 r. (...) w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie o wymeldowanie i na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz.368 ze zm./ uchylił zaskarżone postanowienie i utrzymane przez nie w mocy postanowienie organu Prezydenta Miasta K. z dnia 22 października 1997 r., a także - na podstawie art. 55 ust. 1 tej ustawy - zasądził od Wojewody (...) na rzecz skarżącego dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 18.04.1997 r. Tadeusz F. zwrócił się do Urzędu Miasta K. o wymeldowanie z pobytu stałego w mieszkaniu przy ulicy P. 24/7 w K. wszystkich zameldowanych tam osób poza wymienionymi w przydziale z dnia 13.10.1995 r. W uzasadnieniu podania Tadeusz F. podał, że osoby o których wymeldowanie wnosi utraciły prawo do zajmowania lokalu przy ul. P. 24/7 oraz, że nie przebywają w tym mieszkaniu a nie wymeldowały się, chociaż w wyniku zamiany uzyskały inny lokal mieszkalny.

Na skutek złożonego podania Prezydent Miasta K. wszczął w dniu 22 kwietnia 1997 r. postępowanie o wymeldowanie z pobytu stałego Barbary B., Piotra B., Tomasza B. oraz Pawła B. z mieszkania przy ul. P. 24/7 w K.

Decyzją z dnia 29 kwietnia 1997 r. (...) Prezydent Miasta K. umorzył postępowanie o wymeldowanie Tomasza B. oraz Pawła B., gdyż osoby te osobiście dokonały wymeldowania z pobytu stałego z lokalu przy ul. P. 24/7. W dniu 29 lipca 1997 r. Prezydent Miasta K. wydał decyzję (...) umarzającą postępowanie w sprawie o wymeldowanie Piotra B., wobec ustalenia, że zainteresowany osobiście dokonał wymeldowania się z pobytu stałego z lokalu przy ul. P. 24/7 w K. Te decyzje wydane zostały na podstawie przepisu art. 105 par. 1 Kpa.

Prowadząc natomiast postępowanie w pozostałej części organ administracji podejmował czynności zmierzające do ustalenia aktualnego adresu zamieszkania Barbary B. Ponieważ jednak w wyniku tych czynności adres Barbary B. nie został ustalony, organ administracji wnioskiem z dnia 21.10.1997 r. zwrócił się w trybie art. 34 par. 1 Kpa. do Sądu Rejonowego (...) o ustanowienie przedstawiciela dla nieznanej z miejsca pobytu zainteresowanej Barbary B. i jej małoletniej córki Karoliny G. Jednocześnie postanowieniem z dnia 22 października 1997 r. (...), wydanym na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 i art. 101 Kpa, Prezydenta Miasta K. orzekł o zawieszeniu z urzędu postępowania w sprawie wymeldowania z pobytu stałego Barbary B. oraz jej małoletniej córki Karoliny G. do czasu wyznaczenia przez Sąd przedstawiciela dla tych nieobecnych osób.

Zażalenie wniesione przez Tadeusza F. na powyższe postanowienie nie zostało uwzględnione przez organ odwoławczy, gdyż Wojewoda K. postanowieniem z dnia 8.12.1997 r., (...), wydanym na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w związku z art. 144 i art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa i art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./, utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji zawieszające postępowanie o wymeldowanie. Wojewoda podkreślił, że z mocy art. 10 Kpa ciąży na organach administracyjnych obowiązek zapewnienia czynnego udziału stronom w każdym stadium toczącego się postępowania. Przepis zaś art. 34 par. 1 Kpa zobowiązuje organ administracyjny do wystąpienia do sądu o ustanowienie dla strony przedstawiciela, jeżeli z uwagi na swoją nieobecność strona nie może osobiście brać udziału w toczącym się postępowaniu. Zdaniem Wojewody K. w przedmiotowej sprawie organ I instancji wypełnił ciążący na nim obowiązek wynikający z art. 34 par. 1 Kpa wystąpienia do sądu o wyznaczenie przedstawiciela dla nieobecnej B. B. i jej małoletniej córki. To zaś spowodowało konieczność zawieszenia postępowania zgodnie z art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

Strona 1/2