Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Głowacki Sędziowie WSA Aldona Gąsecka-Duda / spr. / Ewa Rynczak Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Wojewody z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego E. M. kwotę 200 / dwieście / złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

Starosta K. decyzją z dnia [...] listopada 2007 roku nr [...], znak [...], na wniosek inwestora Drukarni " A. "s.c. R. M. , P.Z. zmienił decyzję własną z dnia [...] sierpnia 2006 nr [...] roku o pozwoleniu na budowę dla inwestycji polegającej na budowie budynku magazynowego z wewnętrznymi instalacjami elektryczną i wentylacyjną, przeniesionej decyzją nr [...] z dnia [...] września 2007 roku, w ten sposób, że anulował projekt zagospodarowania oraz projekt architektoniczno-budowlany i zatwierdził nowy projekt zagospodarowania działki nr 1 w miejscowości W. , nowy projekt architektoniczno-budowlany w zakresie architektury i konstrukcji, wewnętrznych instalacji wod-kan, elektrycznej, oraz projekt zjazdu z drogi gminnej, zobowiązując jednocześnie inwestora do przestrzegania pozostałych warunków zawartych w pierwotnej decyzji z dnia [...] sierpnia 2006 roku. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 36a, art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 roku, Nr 207, poz. 2016) oraz art. 104 k.p.a.

Od powyższej decyzji odwołanie kierowane do Wojewody wniósł za pośrednictwem organu pierwszej instancji J.M. który wskazał po pierwsze, że posiada pełnomocnictwo od E.M. oraz po wtóre - iż zgłaszają sprzeciw wobec realizacji inwestycji zgodnie z tą decyzją, przed wydaniem której nie uzyskano odpowiedzi na pytania postawione w dwóch uprzednio skierowanych pismach.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 roku, znak [...] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 oraz art. 105 § 1 k.p.a., a także art. 81 ust. 1 pkt 2 i art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 roku, Nr 207, poz. 2016) Wojewoda umorzył postępowanie odwoławcze.

Nawiązując do złożonego w sprawie odwołania organ drugiej instancji podał, że w postępowaniu administracyjnym nie zostało wykazane iż pochodzi ono od osoby, uprawnionej do wniesienia środków odwoławczych, a J.M. jest pełnomocnikiem strony. W tym zakresie Wojewoda zwrócił uwagę, że w aktach organu pierwszej instancji brak jest oryginału pełnomocnictwa dla J.M. , zaś znajdujące się tam pismo z dnia 30 października 2007 roku, przysłane przez E.M. z C. ([USA ) nie ma cech dokumentu. Autentyczność podpisu mocodawcy nie jest na wymienionym piśmie poświadczona, brak także dowodu uiszczenia stosownej opłaty skarbowej, obowiązującej przy pełnomocnictwie w postępowaniu administracyjnym. Również kopia wymieniowego pisma, na której widnieją pieczęcie notariusza z Chicago, nie ma cech pełnomocnictwa. Poświadczenie to nie spełnia wymagań jakie obowiązują przy składaniu w Polsce pism o charakterze oficjalnym przez osoby, przebywające za granicą. Dla osób, przebywających w Stanach Zjednoczonych Ameryki przy poświadczeniu własnoręczności podpisu na piśmie o znaczeniu procesowym składanym w sprawie urzędowej obowiązuje regulacja stosownej konwencji konsularnej, podpisanej w Warszawie 31 maja 1972 roku ( Dz. U. z 3 lipca 1973 roku ) , w myśl której uwierzytelnianie podpisu należy do zadań urzędnika konsularnego. Cytując znajdujące zastosowanie w stanie faktycznym fragmenty zawarte w art. 25 lit. D i lit. E tej Konwencji Wojewoda podał, że do J.M. skierowano zawiadomienie dotyczące przedstawienia wymaganego pełnomocnictwa do występowania w imieniu strony. Złożenie odwołania w niniejszej sprawie wymagało poświadczenia tej czynności przez osobę uprawnioną, co jednak nie nastąpiło, gdyż pełnomocnictwo nie zostało dostarczone do akt sprawy. Badanie, czy osoba, wnosząca odwołanie ma przymiot strony opiera się na art. 127 k.p.a., z którego wynika, że odwołanie służy stronie. W przedmiotowej sprawie z akt nie wynika, by odwołanie zostało wniesione przez stronę postępowania. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. W niniejszej sprawie nie wykazano uprawnienia do wniesienia odwołania, a zatem postępowanie odwoławcze jest bezprzedmiotowe.

Strona 1/4