Dla stwierdzenia u pracownika choroby zawodowej nie ma znaczenia fakt, iż był on zatrudniony przy innej pracy niż określona w umowie o pracę.
Decyzją Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego w K. z 5 listopada 1998 r., wydaną na podstawie art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /t.j. Dz.U. 1998 nr 90 poz. 575/, par. 1 i par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ oraz art. 104 Kpa, stwierdzono u Mirosławy K., zatrudnionej w Zespole Opieki Zdrowotnej w K. - Przychodni Specjalistycznej na stanowisku technika rtg, chorobę zawodową: nowotwór złośliwy żołądka, wymienioną w poz. 8 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do wyżej powołanego rozporządzenia.
Chorobę zawodową rozpoznał u Mirosławy K. i zgłosił Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy Poradnia Chorób Zawodowych w K., a w wyniku przeprowadzenia dochodzenia epidemiologicznego ustalono, że pracowała ona jako pielęgniarka w Zespole Opieki Zdrowotnej w K. od 1 listopada 1958 r. do 29 maja 1998 r., w tym od 1 grudnia 1959 r. w Przychodni Specjalistycznej w K., wykonując prace technika rtg w pracowni rentgenowskiej. Od 30 maja 1998 r. przeszła na rentę inwalidzką.
Wywiad środowiskowy wykazał, że Mirosława K. była zatrudniona przy pracy narażającej na promieniowanie jonizujące podczas wykonywania obowiązków na stanowisku technika rtg w pracowni rentgenowskiej. Narażenie to miało charakter systematyczny, długotrwały /od roku 1959 do 1998/. Źródłem promieniowania jonizującego były aparaty rentgenowskie, przy których pracowała. Przyczyniło się to do powstania rozpoznanej choroby.
W odwołaniu od tej decyzji Zespół Opieki Zdrowotnej w K. podniósł błędne przyjęcie przez Państwowego Terenowego Inspektora Pracy w K., iż Mirosława K. była zatrudniona na stanowisku technika rtg. Nie posiadała ona odpowiedniego wykształcenia do zajmowania tego stanowiska, a z jej akt osobowych wynika, że była zatrudniona jako pielęgniarka.
Zarzucił także, że w ostatnich 20 latach nie stwierdzono w żadnej pracowni rtg przekroczenia dawek indywidualnych w badaniach dozymetrycznych prowadzonych systematycznie przez Instytut Medycyny Pracy w Łodzi.
Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny po rozpatrzeniu odwołania Zespołu Opieki Zdrowotnej w K. decyzją z dnia 31 grudnia 1998 r., na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 4 pkt 5 i art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /t.j. Dz.U. 1998 nr 90 poz. 575/, par. 1 i par. 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 85 poz. 294 ze zm./ orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji.
W uzasadnieniu podał, że Mirosława K. od 1 listopada 1958 r. do 29 maja 1998 r. miała angaż jako pielęgniarka, ale od 1 grudnia 1959 r. do końca pracy zawodowej wykonywała faktycznie prace technika rtg.