Sprawa ze skargi na decyzję Stowarzyszenia "[...]" w G. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Joanna Tuszyńska SWSA Jacek Bursa (spr.) SWSA Tadeusz Kiełkowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 listopada 2020 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] w W. na decyzję Stowarzyszenia "[...]" w G. z dnia [...] maja 2020 roku w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; II. zasądza od Stowarzyszenia "[...]" w G. na rzecz Stowarzyszenia [...] [...] w W. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6480
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Farmaceutyczny
Uzasadnienie strona 1/5

Stowarzyszenie A decyzją z 4 maja 2020r., na podstawie art. 16 ust. 1 w zw. z art. 17 ust. 1, art 1 ust. 2 i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. 2018 r., poz. 1330 t.j.), odmówiło udostępnienia Stowarzyszenie B danych w zakresie imion i nazwisk osób, które zawarły umowy ze Stowarzyszenie A

W uzasadnieniu podano, iż wnioskiem z dnia 15 lutego 2018 r. Stowarzyszenie B zwróciło się do Stowarzyszenie A " o udostępnienie informacji publicznej w postaci wydania kopii umów cywilno-prawnych z pozostawieniem imienia i nazwiska, a z zamazaniem danych osobowych, takich jak adres zamieszkania, NIP itd. W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art 14 ust 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji. Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 tego aktu normatywnego, do rozstrzygnięć podmiotów obowiązanych do udostępnienia informacji, niebędących organami władzy publicznej, o odmowie udostępnienia informacji oraz o umorzeniu postępowania o udostępnienie informacji przepisy art 16 stosuje się odpowiednio. W realiach niniejszego postępowania Stowarzyszenie A - pomimo, że nie jest organem administracji publicznej - w zakresie dostępu do informacji, posiada pewne uprawnienia tożsame z odpowiednim podmiotem państwowym, czy samorządowym. Jest zatem obowiązany do wydania stosownej decyzji, w przypadku negatywnego rozpoznania wniosku strony o udostępnienie żądanej informacji (tak np. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 sierpnia 2017 r. (sygn. akt IV SA/Wr 101/17, LEK 2346535). Żądane przez Wnioskodawcę informacje obejmują dokładną treść umów cywilnoprawnych zawieranych przez Stowarzyszenie A z osobami fizycznymi. Strona domaga się ujawnienia także konkretnych imion i nazwisk osób fizycznych widniejących w żądanych dokumentach. Zgodnie z art. 1 ust 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. Ponadto w myśl art. 5 ust. 2 tego aktu prawnego Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa. Z cytowanych przepisów wynika, że ustawodawca przyznał prymat konieczności ochrony prywatności osoby fizycznej w zestawieniu z uprawnieniem jednostki do dostępu do informacji publicznej. Połączył jednocześnie pojęcie prywatności z prawną kategorią osoby fizycznej. Prywatność osoby fizycznej jest zatem pewną sytuacją prawną konkretnego człowieka. Jest to pewna korzystna sytuacja prawna podlegająca ochronie chociażby przez to, że informacje mieszczące się w zakresie pojęcia prywatności nie mogą być co do zasady udostępniane (poza wyjątkami ustawowo określonymi) nawet w ramach realizacji publicznego prawa podmiotowego innego podmiotu do uzyskania informacji publicznej. Tego rodzaju korzystna sytuacja prawna może być rozważana w kontekście pewnego rodzaju interesu prywatnego rozumianego jako specjalna kategoria interesu indywidualnego wyodrębniana w oparciu o kryterium przedmiotowe. Interes prywatny należałoby zatem rozumieć jako interes nawiązujący do pojęcia prywatności czy dobra prywatnego jako dobra własnego, oderwanego od bezpośredniej relacji między jednostką a wspólnotą publicznoprawną, w której ona żyje i w tym sensie nieinstytucjonalny, a dotyczący spraw osobistych. W orzecznictwie podkreśla się, że interes prywatny mieści się w zakresie prawa do prywatności (postanowienie NSA z dnia 12 maja 2011 r., I OSK 765/11, LEX nr 795294), a zatem ma charakter dobra osobistego (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 25 stycznia 2001 r., I ACa 4/01, Lex nr 48370). Interes prywatny przedstawia się zatem jako kategoria przedmiotowo oderwana bezpośrednio od kategorii interesu publicznego (stanowiącego uprawnione i zgeneralizowane interesy jednostek) i tym niewątpliwie wyróżnia się spośród innych interesów indywidualnych. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że przejawem ustawowego ograniczenia prawa do prywatności jest przepis art. 5 ust. 2 zdanie 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowiący, że ograniczenie prawa do informacji publicznej ze względu na ochronę prywatności nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne. Uwzględniając to, że prawo do prywatności jest wartością chronioną konstytucyjnie, przyjąć należy, że w odniesieniu do osoby fizycznej udostępnienie danych osobowych powinno się ograniczyć tylko do tego co z mocy ustawy będzie uznane za jawne (wyrok NSA z dnia 29 grudnia 2011 r., I OSK 1845/11). W podobnym duchu w wyroku z dnia 14 marca 2013 r., w sprawie I OSK 620/12 Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że z art. S ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz art. 61 ust. 3 Konstytucji RP wynika, że ustawodawca kreując prawo obywateli do uzyskania informacji publicznej, jak dobro nadrzędne nad prawem do informacji publicznej usytuował ochronę prywatności osób fizycznych - jeżeli celem dostępu do informacji publicznej jest przejrzystość działalności organów władzy publicznej, przy jednoczesnym zachowaniu prawa do prywatności osób fizycznych (art. 5 ust. 2) to cel informacyjny jest spełniony także wówczas gdy informacja publiczna pomija dane osobowe skarżącego. Jednocześnie osoby zawierające ze Stowarzyszenie A umowy cywilno-prawne, nie są osobami pełniącymi funkcje publiczne lub mającymi związek z pełnieniem tych funkcji. Odwołując się w tym względzie do uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 marca 2006 r., sygn. akt K 17/05 (OTK-A z 2006 r., nr 3, póz. 30; Dz.U. z 2006 r. Nr 49, poz. 358), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w uzasadnieniu orzeczenia z dnia 20 grudnia 2016 r. w sprawie o sygn. akt II SAB/Kr 180/16, która to sprawa dotyczyła Stowarzyszenie A , stwierdził, iż ponad wszelką wątpliwość osoby fizyczne, które zawarły ze Stowarzyszeniem umowy o dzieło lub zlecenia nie stały się przez to "osobami pełniącymi funkcje publiczne" ani też "osobami mającymi związek z pełnieniem funkcji publicznych". W zakresie użytego w art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej zwrotu "osoba mająca związek z pełnieniem funkcji publicznych" nie może mieścić się każdy i jakikolwiek związek z pełnieniem funkcji publicznych, gdyż w istocie wówczas każdy nawet najdrobniejszy kontakt obywatela z podmiotem prowadzącym działalność publiczną prowadziłby do ograniczenia prawa do prywatności tego podmiotu przez pryzmat regulacji art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Istotne jest również, że w świetle obowiązującego na terytorium RP prawa krajowego oraz prawa europejskiego udzielenie odpowiedzi w celu realizacji wniosku Stowarzyszenie B jest niemożliwe. W świetle definicji legalnej określonej w art. 4 pkt l rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) [Dz. U. UE. L, 2016 r., nr 119, poz. 1; dalej: RODO] imiona i nazwiska stanowią dane osobowe, podlegające szczególnemu reżimowi ochrony. W myśl wskazanego wyżej przepisu "dane osobowe" oznaczają wszelkie informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej ("osobie, której dane dotyczą"); możliwa do zidentyfikowania osoba fizyczna to osoba, którą można bezpośrednio lub pośrednio zidentyfikować, w szczególności na podstawie identyfikatora takiego jak imię i nazwisko, numer identyfikacyjny, dane o lokalizacji, identyfikator internetowy lub jeden bądź kilka szczególnych czynników określających fizyczną, fizjologiczną, genetyczną, psychiczną, ekonomiczną, kulturową lub społeczną tożsamość osoby fizycznej. Udostępnienie żądanej informacji w formie wskazanej przez Wnioskodawcę, bez wątpienia stanowi przetwarzanie w.w. danych osobowych osób zawierających ze Stowarzyszenie A " umowy cywilno-prawne wskazane we wniosku. Definicja przetwarzania została bowiem określona w art. 4 pkt 2 RODO. W myśl tego przepisu: "przetwarzanie" oznacza operację lub zestaw operacji wykonywanych na danych osobowych lub zestawach danych osobowych w sposób zautomatyzowany lub niezautomatyzowany, taką jak zbieranie, utrwalanie, organizowanie, porządkowanie, przechowywanie, adaptowanie lub modyfikowanie, pobieranie, przeglądanie, wykorzystywanie, ujawnianie poprzez przestanie, rozpowszechnianie lub innego rodzaju udostępnianie, dopasowywanie lub łączenie, ograniczanie, usuwanie lub niszczenie. W świetle obowiązujących przepisów, Stowarzyszenie A " jest administratorem danych osobowych. Ciąży na nim szczególny obowiązek ochrony danych i troski o ich prawidłowe przetwarzanie, a także przeciwdziałania nieuprawnionemu rozpowszechnianiu danych osobowych (art. 5 ust. 2 oraz art. 5 ust. 1 lit. f RODO). Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a RODO dane osobowe muszą być przetwarzane zgodnie z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty dla osoby, której dane dotyczą (zasada legalności, przejrzystości i rzetelności). Analiza żądanych przez Wnioskodawcę informacji oraz sposobu ich udostępnienia prowadzi do konstatacji, że pozytywne rozpatrzenie wniosku strony stanowiłoby nieuprawnione przetworzenie danych osobowych (w szczególności imion i nazwisk osób zawierających ze Stowarzyszeniem umowy cywilno-prawne), a także realnie zagrażałoby dalszym naruszaniem przepisów dotyczących tych danych. Podkreślić należy, że osoby fizyczne zawierające umowy z organem, nie wyraziły zgody na udostępnianie Wnioskodawcy swoich danych osobowych w postaci imion i nazwisk. Udzielenie zatem wnioskowanych informacji w żądanej formie prowadziłoby do narażenia organu na odpowiedzialność cywilnoprawną czy karnoadministracyjną określoną zarówno w rozdziale 10. i 11. ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych, jak również kc. Wskazano także na wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. akt II SAB/Kr 180/16, w którym przyznano rację Stowarzyszenie A ", uznając, że udzielenie żądanej informacji naruszałoby prawo do prywatności osób, które nie pełnią funkcji publicznej oraz nie mają związku z pełnieniem tych funkcji. Argumentację tę podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 marca 2019 r. w sprawie o sygn. akt I OSK 1309/17 przyznając, że postępowanie Organu polegające na odmowie udostępnienia danych w postaci imion i nazwisk było absolutnie prawidłowe. Stowarzyszenie zadośćuczyniło wnioskowi Strony w zakresie, w jakim jest to zgodne z przepisami polskiego prawa oraz prawa europejskiego, przesyłają żądany komplet dokumentów po anonimizacji.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6480
Inne orzeczenia z hasłem:
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Farmaceutyczny