Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody M. w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę
Tezy

Dopiero wszczęcie postępowania rozgraniczeniowego, nakłada na organy administracji obowiązek rozważenia, czy domniemanie prawdziwości dokumentu ewidencyjnego, może zostać podważone w postępowaniu rozgraniczeniowym - co w konsekwencji może prowadzić do zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Janiny J. na decyzję Wojewody M. z dnia 8 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę - skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją (...) z dnia 29.12.1999 r. (...) Prezydenta Miasta K., działając na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1 i art. 34 ust. 4 oraz art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm.- obecnie t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm. - zwanej dalej Prawem Budowlanym z 1994 r./ po rozpatrzeniu wniosku Henryka P. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego na dz.ewid. 259 obr. 6 K. P.

Odwołanie Janiny J. nie zostało uwzględnione i Wojewoda M. decyzją z dnia 8.02.2000 r., (...) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzje i podniósł, że zamierzona inwestycja jest zgodna z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu a także z przepisami techniczno-budowlanymi, projekt budowlany jest kompletny i wykonany został przez osobę posiadającą stosowne uprawnienia. Inwestorzy wykazali prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Odnosząc się do odwołania podniesiono, że zarzut, iż inwestycja narusza prawo własności Janiny J. nie znajduje żadnego potwierdzenia w materiałach sprawy. Budynek został zaprojektowany w odległości 3 m od granicy, a kwestie związane ze sporami granicznymi nie należą do właściwości organów administracji architektoniczno-budowlanej. Znajdujący się w aktach sprawy protokół graniczny nie przedstawia żadnej mocy prawnej, podobnie jak dołączona do odwołania mapa ewidencji gruntów z 1969 r., nieczytelna i zdezaktualizowana. Przy wydawaniu decyzji oparto się na przedłożonej przez inwestora aktualnej mapie ewidencyjnej z 1999 r., brak jest natomiast jakichkolwiek dowodów, że toczy się postępowanie rozgraniczeniowe.

Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższą decyzję złożyła Janina J. i wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji, jak i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji podniosła, że w trakcie postępowania zarzucała, że planowana budowa narusza jej własność ponieważ rozbudowywany budynek usytuowany został w odległości 2 m od granicy dz.ewid. 260/4 stanowiącej jej własność. Podniosła, że granica na gruncie i użytkowanie jej działki jest niezmienne od ok. 70 lat. Znajdujący się w aktach sprawy wyrys z mapy ewidencyjnej jest niezgodny ze stanem własnościowym. Nie może ponosić kosztów naprawy błędów popełnianych przez służby geodezyjne w trakcie zakładania ewidencji gruntów. W celu sprostowania zaistniałego błędu na własny koszt dokonała pomiaru kontrolnego który wykazał błąd w ewidencji gruntów.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda M. wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skargę należy uznać za nieuzasadnioną. Trafnie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podniesiono, że w postępowaniu o zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę - organ rozpatrujący tę sprawę nie rozstrzyga kwestii przebiegu granic opierając się w tym względzie na aktualnych podkładach geodezyjnych wynikających z ewidencji gruntów, które jako dokumenty urzędowe korzystają z domniemania prawdziwości /art. 76 Kpa/. Domniemanie to może być obalone m.in. przez wszczęcie postępowania rozgraniczeniowego.

Strona 1/2