W rozpoznawanej sprawie zatem należy udzielić odpowiedzi na pytanie, czy udzielenie informacji o wysokości wynagrodzeń wskazanych we wniosku osób pełniących funkcje publiczne, stanowiące niewątpliwie ingerencję w sferę ich prywatności, uzasadnione jest owym "dobrem wspólnym".
Do warunków powierzenia i wykonywania funkcji, o jakich mowa w art. 5 ust. 2 ustawy należą zarówno obowiązki, jak i prawa osoby piastującej daną funkcję, w tym prawo do wynagrodzenia. Związek pomiędzy wysokością pobieranego wynagrodzenia, a prywatnością danej osoby jest oczywisty, ale nie dotyka sfery, która - także w wypadku osób pełniących funkcje publiczne - podlegałaby ochronie tj. godności danej osoby fizycznej. Wysokość wynagrodzenia takich osób stanowi element działalności instytucji publicznej, która z założenia winna być transparentna. Osoby podejmujące się sprawowania funkcji publicznej muszą mieć świadomość, że sfera ich prywatności będzie w tym zakresie ograniczona.
Informacji o wysokości wynagrodzeń osób zajmujących określone stanowiska nie zastępuje - tak jak chcą tego organy - wiedza o treści aktów prawnych, które wysokość tych wynagrodzeń regulują. Po pierwsze bowiem żądanie wnioskodawcy dotyczyło faktu, a nie prawa, a po wtóre nawet przy zastosowaniu obowiązujących przepisów płacowych wysokość wynagrodzeń może być różnicowana różnymi jego elementami i nie musi być równa dla wszystkich osób zajmujących określone stanowisko. Nie jest też zasadne twierdzenie, że niektóre elementy wynagrodzenia nie są związane z pełnioną funkcją publiczną. To, że mogą one mieć charakter "pochodny" nie oznacza, że odrywają się od związku z pełnioną funkcją publiczną.
Przeszkody w udostępnieniu żądanej informacji nie stanowią też przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. Pomijając już ewentualne inne konotacje żądanej informacji z zakresem regulacji w/w ustawy wskazać wystarczy, że w jej art. 23 ust. 1 pkt 2 dopuszczono przetwarzanie danych (a więc także ich udostępnianie) jeśli jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Jak zaś wyżej wskazano, wynikający z ustawy obowiązek udostepnienia żądanej informacji stanowi realizację prawa do informacji publicznej.
Stwierdzić ostatecznie należy, że żądana informacja jest informacją publiczną, a ochrona prawa do prywatności przewidziana w art. 5 ust. 2 ustawy jest w niniejszej sprawie wyłączona bowiem informacja ta dotyczy warunków powierzenia i wykonywania funkcji przez osobę pełniącą funkcję publiczną.
Dlatego też na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 a w związku z art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) decyzje organów obu instancji należało uchylić.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 w/w ustawy.