Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariusz Kotulski Sędziowie WSA Renata Czeluśniak / spr. / WSA Krystyna Daniel Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi S.B. i S.B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 20 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana III. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata M.K. kwotę 292,80 /dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy/ w tym VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącym z urzędu w niniejszym postępowaniu
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w D. wszczął postępowanie administracyjne w sprawie obiektów budowlanych znajdujących się na działce S.B. Przeprowadzona wizja lokalna wykazała, iż na działce nr [....] znajduje się budynek garażowy zlokalizowany około 50 cm od granicy z działką nr [....] o drewnianej konstrukcji, ścianach wykonanych z płyt falistych, dachu dwuspadowym z ukierunkowaniem połaci dachowej w kierunku działki [....] , poszyciu z dachówki.
Na podstawie wyjaśnień złożonych przez inwestora S.B. ustalono, iż obiekt wybudowano w latach 1977-78, a roboty budowlane prowadził bez pozwolenia na budowę, gdyż jak stwierdził, z uzyskanych wówczas informacji w urzędach wynikało, że na budowę budynku bez fundamentu, a więc nietrwałego, nie jest wymagane pozwolenie.
Decyzją z dnia 24 lipca 2007 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w D. m.in. na podstawie art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 37 ust.1 ustawy z dnia 24.10.1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38 poz. 229) nakazał S.B. wykonać rozbiórkę budynku garażowanego znajdującego się na działce nr [....] w D.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w D. stwierdził, iż: budynek garażowy wybudowany został w latach 1977- 78 bez pozwolenia na budowę. Zgodnie bowiem z art. 28 Prawa budowlanego z dnia 24 października 1974r., roboty budowlane można było rozpocząć po uzyskaniu pozwolenia na budowę. Rozporządzenie Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w sprawie nadzoru urbanistyczno - budowlanego nie zwalniało tego typu budynków z uzyskania pozwolenia na budowę. W § 44 tego rozporządzenia postanowiono bowiem, iż wykonywanie i rozbudowa stałych i tymczasowych budynków wymaga pozwolenia na budowę. W związku z tym, iż roboty budowlane przy budynku garażowym prowadzone były w latach 1977-78, w stosunku do niego zastosowanie ma Prawo budowlane z 1974 r. w związku z art. 103 ustawy Prawo budowlane z 1994 r. W przypadku takim, celem ustalenia możliwości legalizacji obiektu, niezbędne było ustalenie czy nie zachodzą przesłanki określone w art. 37 ust. 1 Prawa budowlanego z 1974 r. a więc czy wybudowany obiekt nie narusza ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub nie powoduje niebezpieczeństwa dla ludzi czy mienia albo niedopuszczalne pogorszenie warunków zdrowotnych lub użytkowych dla otoczenia w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenia go do stanu zgodnego z prawem.
Pismem z dnia [....] 2006 r., wystąpiono do Urzędu Gminy w D. z zapytaniem, czy teren, na którym znajduje się przedmiotowy obiekt zgodnie z przepisami o planowaniu przestrzennym jest przeznaczony pod tego rodzaju zabudowę. Urząd Gminy w odpowiedzi poinformował, że teren, na którym znajduje się; obiekt oznaczony jest w miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta symbolem A 71 MN i przeznaczony jest pod zabudowę jednorodzinną. Posiadając takie informacje organ nadzoru budowlanego postanowieniem z dnia 31 października 2006 r. nałożył obowiązek przedłożenia oceny wykonanych robót budowlanych związanych z realizacją budynku garażowego oraz jego wpływu na środowisko wraz z określeniem wykonania ewentualnych zmian i przeróbek w celu doprowadzenia obiektu do zgodności z prawem. Przedstawiona ocena, w zależności od jej wyniku, dawałaby możliwość ewentualnego zalegalizowania obiektu. Od ww. postanowienia złożył zażalenie S.B . Organ II-ej instancji postanowieniem znak [....] z dnia 9 marca 2007r. uchylił skarżone postanowienie w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu wskazał na budzący wątpliwości niekompletnie ustalony krąg stron postępowania oraz na brak informacji, co do zapisu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obowiązującego w dacie budowy budynku. Mając na uwadze powyższe, [....] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. stwierdził, iż postanowienie takie jest przedwczesne i mogłoby narazić inwestora na zbędne koszty w sytuacji, kiedy nie ustalono, czy istnieje możliwość legalizacji przedmiotowej budowy.