Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariusz Kotulski (spr.) Sędziowie WSA Wojciech Jakimowicz AWSA Janusz Kasprzycki Protokolant: Joanna Obrał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy C. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi R. I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; II. stwierdza, iż zaskarżona uchwała nie może być wykonywana.
Wojewoda działając na podstawie art. 93 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz.1591 ze zm.) w związku z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Nr [...] Rady Gminy C. z dnia [...]r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego R. wnosząc o stwierdzenie nieważności tej uchwały w całości oraz o orzeczenie, że do czasu uprawomocnienia się wyroku sądu uchwała nie podlega wykonaniu w przypadku korzystnego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy dla strony skarżącej.
W uzasadnieniu skargi podniesiono, że w § 10 ust. 15 tekstu przedmiotowej uchwały Rada Gminy wprowadziła zapis w brzmieniu: "wszelkie odstępstwa od ustaleń zapisanych w ust. 12 do 14 wymagają indywidualnych uzgodnień z administratorami dróg". W § 11 ust. 6 tekstu przedmiotowej uchwały Rada Gminy wprowadziła zapis w brzmieniu "wszelkie odstępstwa od ustaleń zapisanych w punkcie 5 ust. pkt1-8 wymagają indywidualnych uzgodnień z administratorami dróg, obiektów, urządzeń i sieci". Natomiast w § 13 ust. 3 tekstu przedmiotowej uchwały zapis w brzmieniu: "wszelkie odstępstwa od ustaleń zapisanych w ust. 2 dotyczących linii zabudowy wymagają indywidualnych uzgodnień z administratorami dróg".
Zdaniem organu nadzoru treść cytowanych zapisów przedmiotowej uchwały pozostaje w sprzeczności z obowiązującym porządkiem prawnym w szczególności z art. 4 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, cyt. powyżej. Zgodnie bowiem z przywołanymi normami w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego następuje: ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy. Zaś w art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w sposób enumeratywny wymienia się materię podlegającą regulacji w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. I tak zgodnie z ust. 2 pkt 1 cytowanej normy w planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Zgodnie zaś z art. 17 pkt. 7 lit. d ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym cyt. powyżej, wójt, burmistrz, prezydent miasta uzgadnia z właściwym zarządcą drogi projekt planu miejscowego, jeżeli sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego sposobu mogą mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę. Ponadto, zgodnie z art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 o drogach publicznych (Dz. U. Nr 204, poz. 2086 z późno zm.) projekt planu powinien być uzgodniony z właściwym zarządcą drogi, jeżeli sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego sposobu mogą mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę. Zaś zmianę zagospodarowania terenu przyległego do pasa drogowego, w szczególności polegającą na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, zarządca drogi uzgadnia w zakresie możliwości włączenia do drogi ruchu drogowego spowodowanego tą zmianą.