Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji;~I stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej jej decyzji tego samego organu z dnia 2
Tezy

1. Przedmiotem postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji /art. 157 par. 1 Kpa/ może być wyłącznie to, czy w danej sprawie wystąpiła któraś z przesłanek nieważności decyzji wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa. Rozstrzygnięcie decyzji kończącej takie postępowanie może polegać na stwierdzeniu nieważności decyzji, odmowie stwierdzenia nieważności /art. 158 par. 1 Kpa/, albo stwierdzeniu wydania decyzji z naruszeniem prawa, w sytuacji, o której mowa w art. 158 par. 2 Kpa. Nie jest natomiast dopuszczalne załatwianie w ramach postępowania o stwierdzenie nieważności innych zagadnień i obejmowanie ich rozstrzygnięciem decyzji w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. W szczególności organ nie może rozstrzygać, co do meritum zagadnień będących przedmiotem postępowania w sprawie, w której została wydana decyzja, której nieważność podlega stwierdzeniu.

2. Stosownie do art. 157 par. 2 w związku z art. 61 par. 4 Kpa organ powinien powiadomić stronę o wszczęciu postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji. Zgodnie z poglądem ukształtowanym w orzecznictwie sądowym, postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest postępowaniem w nowej sprawie, odrębnym w stosunku do postępowania, w wyniku, którego została wydana decyzja, której nieważność się stwierdza.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zenona S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia 3 lutego 1999 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji;

I stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej jej decyzji tego samego organu z dnia 29.09.1998 r., w części dotyczącej pozbawienia Zenona S. uprawnień kombatanckich,

II uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego samego organu z dnia 29.09.1998 r., w części dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia 13.08.1993 r., (...); (...)

Uzasadnienie strona 1/3

Zenon S., urodzony 27.06.1926 r., uzyskał uprawnienia kombatanckie w 1978 r., na podstawie decyzji ZW ZBoWiD za okres od 12.06.1947 r. do 12.12.1947 r., łącznie 7 miesięcy, z tytułu walki zbrojnej o utrwalanie władzy ludowej.

W dniu 13.08.1993 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W., działający przez pełnomocnika w województwie T., wydał decyzję (...), na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 6 w związku z art. 25 ust. 3 oraz art. 27 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U nr 17 poz. 75 ze zm./, w której potwierdził z urzędu uprawnienia kombatanckie Zenonowi S. z tytułu walki z Wehrwolfem, za okres od czerwca do grudnia 1947 r., łącznie 7 miesięcy.

W dniu 5.11.1997 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. wszczął postępowanie weryfikacyjne w odniesieniu do uprawnień kombatanckich Zenona S. na podstawie art. 61 par. 4 Kpa i art. 25 ust. 4 w związku z art. 21, 25 oraz 27 ustawy o kombatantach (...).

Decyzją z dnia 29.09.1998 r., (...), Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa stwierdził nieważność własnej decyzji z dnia 13.08.1993 r. (...), a na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z 24.01.1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, pozbawił Zenona S. uprawnień kombatanckich przyznanych przez ZW ZBoWiD w T. w 1978 r.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że Zenon S. uzyskał uprawnienia kombatanckie z tytułu walki zbrojnej o utrwalanie władzy ludowej w czasie służby wojskowej. Podstawą do przyznania tych uprawnień było zaświadczenie z Archiwum Wojsk Ochrony Pogranicza stwierdzające, że jednostka WOP, w której odbywał służbę walczyła z reakcyjnym podziemiem. Zaświadczenie Archiwum Służby Granicznej, wydane na prośbę organu w postępowaniu weryfikacyjnym stwierdza, że w dokumentach brak jest dowodów na to, że jednostka WOP, w której służył Zenon S. walczyła z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii, albo z grupami Wehrwolfu.

W trakcie postępowania weryfikacyjnego stwierdzono, że decyzja dnia 13.08.1993 r., (...) została podjęta z rażącym naruszeniem ustawy o kombatantach (...), bez sprawdzenia stanu faktycznego. Organ stwierdził następnie, że jak wynika z książeczki wojskowej Zenon S. odbywał służbę wojskową od lipca 1947 r. nie zaś od czerwca tego roku. Znajduje, zatem do niego zastosowanie art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy o kombatantach, stosownie, do którego pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby, które uzyskały te uprawnienia wyłącznie z tytułu działalności w charakterze uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej i nie mają żadnego tytułu do uprawnień w świetle art. 1 ust. 2, 2 i 4 ustawy o kombatantach (...). Organ stwierdził, że do strony nie znajduje zastosowania końcowa część art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy o kombatantach (...), odnosząca się do uczestników Wojny Domowej w Hiszpanii oraz do osób, które odbywały służbę z poboru w okresie od 10 maja 1945 r. do 30 czerwca 1947 r., ani art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy dotyczący osób biorących udział w walkach w jednostkach Wojska Polskiego oraz zmilitaryzowanych służbach państwowych z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii oraz grupami Wehrwolfu.

Strona 1/3