Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Bursa Sędziowie: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędzia WSA Magda Froncisz (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 września 2021 r. sprawy ze skargi Gminy S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2019 r., znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 24 listopada 2011r. znak [...], po rozpoznaniu wniosku Gminy S. o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] z 15 grudnia 2004 r. nr [...] ze względu na jej trwałą niewykonalność od dnia jej wydania, odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Starosty [...] z 15 grudnia 2004 r. w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów.
Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1 i § 2 w zw. z art. 158 § 1 oraz art. 16 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.), dalej "K.p.a.".
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał m.in., że pismem z 11 kwietnia 2011 r. Gmina S. wystąpiła o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Starosty [...] z 15 grudnia 2004 r. nr [...] Trwałą niewykonalność ww. decyzji z 15 grudnia 2004 r. Gmina uzasadniła faktem, że z treści tej decyzji wynika, iż wysypisko znajduje się na nieruchomościach należących do różnych osób, w tym prywatnych właścicieli. Gmina podniosła, że nakazane w decyzji z 15 grudnia 2004 r. prace rekultywacyjne nie mogły być wykonane ze względu na brak na nie zgody niektórych właścicieli nieruchomości zajętych pod wysypisko. Gmina podniosła, że w sensie technicznym i prawnym decyzja z 15 grudnia 2004 r. jest niewykonalna, ponieważ gminie nie przysługuje żaden środek prawny umożliwiający zmuszenie właścicieli do wyrażenia zgody na rekultywacje ich nieruchomości.
Dalej organ stwierdził, że w decyzji z 15 grudnia 2004 r. Gmina została zobowiązana do uzyskania we własnym zakresie zgody na wstęp na tereny prywatne. Z akt sprawy wynika, iż wnioskodawca podjął kroki w celu przejęcia gruntów pod składowiskiem - wykupując działki od właścicieli, w tym m.in. od S. M. i napotykał brak zgody pozostałych trzech właścicieli. Zdaniem Kolegium z powyższego wynika, że decyzja z 15 grudnia 2004 r. nie była niewykonalna w chwili jej wydania. Brak zgody właścicieli nie jest zdaniem Kolegium trwałą przeszkodą. W konsekwencji organ uznał, że przesłanki stwierdzenia nieważności nie zostały spełnione.
Gmina S. wniosła do Kolegium o ponowne rozpatrzenie sprawy. Podniosła, że Kolegium nie wzięło pod uwagę rzeczywistego znaczenia pojęć użytych w decyzji z 15 grudnia 2004 r. Wskazała, że żadnemu podmiotowi nie można w trybie decyzji administracyjnej nakazać dokonania czynności cywilnoprawnej. Sama istota zobowiązania do wykonania nakazanych czynności jest mocno wątpliwa, albowiem przepisy prawa umożliwiają zobowiązanie do rekultywacji zdegradowanego gruntu wyłącznie osoby, która wyrządziła szkodę. Nie jest nią jednak Gmina S., bowiem w okresie eksploatacji wysypiska śmieci nie istniała jako podmiot prawa. Osobowość prawną gminy uzyskały w roku 1990. Zatem zdaniem Gminy zobowiązania deliktowe i o podobnym charakterze, związane z działalnością państwa przed rokiem 1990, obciążają co do zasady Skarb Państwa. Co więcej, organ upoważniony do reprezentacji Skarbu Państwa (Starosta W.) jest tym samym organem, który wydał zaskarżoną decyzji, mimo zaistnienia przesłanek wyłączenia.