Sprawa ze skargi na uchwałę Nr XLV/586/12 Rady Miasta Krakowa w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Wola Justowska - Modrzewiowa" I. stwierdza nieważność § 6 ust. 1 pkt 12 zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Gminy Miejskiej Kraków na rzecz strony skarżącej Firma A . w W. kwotę 814 zł (słownie: osiemset czternaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Człowiekowska Sędziowie : Sędzia WSA Mirosław Bator Sędzia WSA Magda Froncisz (spr.) Protokolant: st. referent sąd. Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Firma A w W. na uchwałę Nr XLV/586/12 Rady Miasta Krakowa z dnia 16 maja 2012 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Wola Justowska - Modrzewiowa" I. stwierdza nieważność § 6 ust. 1 pkt 12 zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Gminy Miejskiej Kraków na rzecz strony skarżącej Firma A . w W. kwotę 814 zł (słownie: osiemset czternaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/13

Firma A . z siedzibą w W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę nr XLV/586/12 Rady Miasta z dnia 16 maja 2012 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Wola Justowska-Modrzewiowa", domagając się stwierdzenia jej nieważności w zakresie § 6 ust. 1 pkt 12. Zaskarżonej uchwale zarzuciła m in. naruszenie art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu i rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 1537 ze zm.) - dalej: "ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych", poprzez jego niezastosowanie i uchwalenie § 6 ust 1 pkt 12, który ustanawiając ograniczenia w możliwości lokalizowania na terenie objętym tymże planem stacji bazowych telefonii komórkowej, w tym m in. poprzez nieostre, niezdefiniowane pojęcie "dominanty" i uznaniowe ograniczenie możliwości lokalizowanych urządzeń, uzależniające możliwość zlokalizowania niezbędnej infrastruktury od uznania organów administracji, w sposób rażący naruszają wskazany przepis ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Spółka zarzuciła też naruszenie art. 87 ust. 2 i art. 94 Konstytucji w związku z art. 14 ust. 8 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80 poz. 717 ze zm.) - dalej: "u.p.z.p.", oraz art. 4 ust 1 i art. 15 ust. 2 pkt 10 w związku z art. 1 ust. 2 pkt 10 u.p.z.p., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uchwalenie skarżonych postanowień planu z pominięciem regulacji rangi konstytucyjnej i ustawowej, dotyczących zasad tworzenia aktów prawa miejscowego oraz pominięciem intencji ustawodawcy dotyczących znaczenia infrastruktury telekomunikacyjnej dla społeczności lokalnych. W skardze podniesiono również zarzut dopuszczenia nieostrych i uznaniowych ograniczeń w zakresie warunków lokalizowania stacji bazowych telefonii komórkowej na obszarze objętym MPZP, powodujących ograniczenie możliwości rozwoju sieci telekomunikacyjnych, przy braku ograniczeń w lokalizowaniu usług świadczonych za pomocą urządzeń i sieci kablowych oraz podziemnych, co w rezultacie powoduje bezprawne ograniczenie skarżącej w możliwości prowadzenia na tym terenie działalności telekomunikacyjnej pozwalającej na świadczenie usług bezprzewodowych za pomocą stacji bazowych wykorzystujących technologię połączeń radiowych, jak również dyskryminuje ją w stosunku do przedsiębiorców świadczących usługi telekomunikacyjne za pomocą sieci kablowych i podziemnych.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta Krakowa wniosła o jej oddalenie w całości. W ocenie organu wszystkie podniesione w skardze zarzuty są bezzasadne. W szczególności art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych nie ustanawia bezwzględnego zakazu regulowania kwestii związanych z zasadami lokalizacji inwestycji z zakresu łączności publicznej, lecz wyznacza granice, w jakich organy gminy mogą kształtować ustalenia planistyczne dotyczące lokalizacji tych inwestycji. Kwestionowane w skardze zapisy nie ustanawiają ani zakazów ani ograniczeń uniemożliwiających lokalizowania inwestycji telekomunikacyjnych. Plan ustala jedynie zasady, na jakich lokalizowanie tych inwestycji powinno się odbywać. Zakwestionowane ustalenia nie zostały wprowadzone w sposób uznaniowy, lecz zostały zdeterminowane specyfiką uwarunkowań terenowych występujących w obszarze objętym planem. Celem planu jest wprowadzenie regulacji koordynujących i porządkujących istniejące zagospodarowanie oraz ochrona miejskiego systemu zieleni publicznej, który reprezentuje wartości decydujące o atrakcyjności miasta. Z uwagi na bliskość pasma Sowińca obszar ten przedstawia cenne wartości krajobrazowe, które plan również zabezpiecza. Ustalenia te w pełni odpowiadają wymogom wynikającym z art. 1 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którymi w planowaniu przestrzennym należy uwzględnić wymagania ładu przestrzennego oraz walory architektoniczne i krajobrazowe. Regulacje planistyczne, rozstrzygają, w jaki sposób i w których miejscach możliwa jest lokalizacja elementów infrastruktury technicznej z zakresu inwestycji telekomunikacyjnych. Projekt planu zawierający te przytoczone ustalenia został przekazany do zaopiniowania Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej, który wydał pozytywną opinię do planu. Następnie wskazano, że przepisy ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych nie stanowią regulacji, która przesądzałaby o dopuszczeniu lokalizowania na każdej działce ewidencyjnej sieci infrastruktury z zakresu telekomunikacji. Dopuszczalne w planie jest przyjmowanie rozwiązań które : a/ mają umocowanie w konkretnym przepisie prawa lub b/ oznaczają lokalizowanie inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej (np. poprzez ustanowienie określonych warunków) ale ich nie uniemożliwiają, to jest pomimo wprowadzonych ograniczeń lokalizowanie tych inwestycji , zwłaszcza sieci szerokopasmowych , jest nadal możliwe.

Strona 1/13